Ik loop nu al een aantal weken stage op de afdeling orthopedie, shortstay en interne geneeskunde. Zo nu en dan kom ik wonden tegen en dat vind ik geen pretje. Nee, ik ben echt geen liefhebber! Het is misschien wel vergelijkbaar met wat sommige verpleegkundigen hebben met een infuus inbrengen.
De voorgaande stages kwam ik – op wat decubituswonden na – geen wonden tegen. Maar goed ook denk ik, want ik vind het niet smakelijk om te zien. Het gaat mij niet zozeer om wonden op het been of de stuit, maar meer om plekken waar de huid dicht op het bot zit.
Bijvoorbeeld een wond op het borstbeen. Ik voelde het rond mijn eigen borstbeen al steken toen ik zag hoe een collega een hechting verwijderde. Je ziet dan een rode wond van een centimeter diep met wat korstjes hier en daar. Ik krijg normaliter geen rillingen van wonden, ik heb nota bene een dag op een OK meegekeken, maar van die wond kreeg ik echt de rillingen.
Is het niet raar, dat ik als verpleegkundige de rillingen krijg van wonden of andere vergelijkbare dingen die je in het ziekenhuis tegenkomt? Jij bent immers de persoon die de desbetreffende patiënt verpleegt. Maar ja, wondverzorging is gewoon niets voor mij. Ik schrik al wanneer ik ‘wonden’ in de inhoudsopgave van Nursing zie. Ik sla die bladzijdes maar al te graag over. Vieze plaatjes.
Ik heb natuurlijk wel de wondverzorging bij deze patiënt op me genomen, maar een wondverpleegkundige zie je mij niet worden. Ik vraag mij af of er meer (leerling)verpleegkundigen zijn met een vergelijkbaar obstakel.
Is er een verpleegkundige handeling waar jij liever voor past?
Quinten is derdejaars leerling mbo-v en blogt tweewekelijks over zijn stages en studie.
Twitter @quintenmanuel
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account