Blog Conny: 'Opeens ben ik werkbegeleider van mijn collega'

Dit aanbod werd door bijna alle collega’s aanvaard. Hiermee kwam een grote groep BBL-ers op de werkvloer te staan. De groep BOL-stagiaires zijn hierdoor afgenomen. Bij ons staan BOL-ers over en BBL-ers niet. Dat betekent dat ze niet meegeteld worden in de bezetting, dus hebben we een extra poppetje erbij. Ineens heb je minder handen aan het bed, en als werkbegeleider krijg je collega’s waar je al jaren mee samenwerkt, als leerlingen toebedeeld.

Lastig om collega te begeleiden

Dit is laatste is soms lastig, je kent elkaar en het werk wat wij doen komt in een ander daglicht te staan. Ineens moet je iemand anders benaderen, dus als werkbegeleider. De collega in opleiding, moet zich opstellen als leerling. Zo krijg je een geheel andere verstandhouding met elkaar. Het kan soms een voordeel zijn, dat je elkaar door en door kent. Maar het kan het ook een valkuil zijn.

Vrije tijd besteden aan collega

Ik had laatst een gesprek met een leerling. Ze werkt langer in de zorg als ik, het is een echte doener en heb met haar een goede band. Van haar heb ik in mijn beginfase veel geleerd,. In de praktijk blinkt ze uit. Theoretisch loopt het minder vlotjes en daar wil haar dan ook graag mee helpen. Ik betrap mijzelf erop, dat ik veel meer tijd (vrije tijd) besteed, dan ik zou doen bij een compleet onbekende collega. Ben ik nu de enige die geneigd is om bij bekende collega’s meer te geven dan gevraagd wordt?

Reageren kan voorlopig niet op de site, wél op Facebook. Herken je het verhaal van Conny? Reageer hier >>