Renée dacht altijd dat ethiek alleen bij grote onderwerpen als euthanasie en abortus ertoe deed. Maar het zit in de kleinste verpleegkundige beslissingen, ontdekt ze tijdens ethieklessen.
Ken je zo’n moment, waarbij je eigenlijk wel weet dat je met iets bezig bent wat een beetje aan je knaagt. Je gevoel zit in tweestrijd over wat je doet. Dilemma!
Voor ik de opleiding hbo-v begon, kende ik dit soort gevoelens wel, maar ik had het nog nooit zo letterlijk moeten benoemen als tijdens de ethieklessen. Ik dacht dat ethiek te maken had met grote onderwerpen zoals euthanasie, abortus, dementie. Maar ethiek zit eigenlijk overal, kwam ik achter. In de kleinste verschillen van waarden en belangen van mensen kun je al een ethisch dilemma halen. Ik wist niet dat het leven zó ingewikkeld was.

Verpleegkundige dilemma’s
Verpleegkundigen staan vaker voor dilemma’s, kopte Nursing in 2009. De beschreven ervaringen zijn in de afgelopen zes jaar niet echt veranderd >>>
We moesten allemaal een casus meenemen vanuit de praktijk. Iets dat we op stage hadden meegemaakt. Aan de hand van een ethisch model ging iedereen zijn casus uitwerken. Vragen als: wat is de morele vraag, welke partijen spelen mee, wat zijn mogelijke opties, welke waarden horen bij een keuze, voor wie zit er een belang bij?, enzovoort. Na het beantwoorden van deze vragen zou dan duidelijk moeten zijn hoe je de morele vraag beantwoordt en of jouw keuze ‘de juiste keuze’ is geweest.
Een voorbeeld: Het is druk op de afdeling. Die ene patiënt belt ieder kwartier. Je wordt er eigenlijk een beetje gek van. Je mag het niet zeggen, en je weet dat je altijd op je pieper moet reageren, maar de patiënt belt alweer en je komt er net vandaan! Je legt je pieper even opzij en gaat aan je andere taken werken. Je hebt ten slotte nog meer te doen. Na een paar tellen gaat de pieper weer, omdat je nog niet bij de bel van deze patiënt bent geweest. Terwijl je naar de pieper kijkt, borrelt er een tegenstrijdig gevoel bij je op. Oké, denk je, ik ga er wel even snel heen en doe mijn rapportage straks wel. Bij de patiënt aangekomen blijkt dat hij wil weten hoe laat de zaalarts komt. Iets wat je die ochtend al eerder verteld had, waar je nu nog steeds het zelfde antwoord op hebt. Je zet de bel uit en loopt terug naar de post. Je zit nog niet of je pieper gaat, wéér dezelfde patiënt belt.

Cadeaus-dilemma
Renée kwam als kersverse stagiaire in aanraking met een dankbare patiënt. Lees hier of ze het cadeau heeft aangenomen.
In dit voorbeeld lijkt het eenvoudig. De patiënt staat toch centraal! Maar is dat wel zo? Of staat je ‘takenlijst’ op zo’n drukke dag centraal. Om hier antwoord op te geven moet ik mijn eigen waarden, normen en belangen goed weten. Langzaam ontdek ik wat ik zelf belangrijk vind in het verpleegkundig vak. Door hier goed over na te denken komt mijn visie op verplegen langzaam tot stand en word ik een betere verpleegkundige.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account