Enkelband om oudere patiënt meer te laten bewegen

De bewegingsmeter is een blauwe enkelband met een sensor die elke beweging meet en registreert. Deze wordt ingezet op de afdeling geriatrie, om ouderen meer te laten bewegen. Juist bij deze patiënten neemt de spierkracht aanzienlijk af door het in bed liggen in het ziekenhuis. In de testfase hebben een aantal ouderen de bewegingsmeter om gehad, en de fysiotherapeuten en verpleegkundigen schrokken van het resultaat: ‘Sommigen bewogen maar vier minuten per dag’, vertelt geriatrie verpleegkundige Lize Gerritsen in een interview met TvZ, vakblad voor verpleegkundigen.

In Groot-Brittannië kwamen verpleegkundigen één dag in hun pyjama naar het werk, om te ervaren hoe kwetsbaar het voelt om in pyjama door het ziekenhuis te lopen. Lees meer >>

De bewegingsmeter is onderdeel van het project BEZIG, dat ziekenhuis Gelderse Vallei een paar jaar geleden startte om patiënten te stimuleren om meer te bewegen en uit bed te komen. Verpleegkundige Lize Gerritsen is hier nauw bij betrokken. Na de zomer zal de bewegingsmeter bij patiënten op de afdeling geriatrie worden ingezet. ‘Dit gebeurt op vrijwillige basis’, vertelt Gerristen, ‘Als de patiënt geen zin heeft in de enkelband, dan hoeft het niet.’ De fysiotherapeut stelt vast hoeveel beweging per dag zinvol is voor de patiënt. Aan het eind van de dag zal de verpleegkundige de bewegingsmeter scannen, om te zien of hieraan is voldaan. ‘Daaraan kunnen  wij zien of we de patiënt meer moeten stimuleren om uit bed te komen, zoals hem naar het toilet laten gaan in plaats van een po naast het bed te zetten.’

Hoe krijg je als verpleegkundige je patiënt meer en langer in beweging? Lize Gerritsen geeft 8 handige tips >>

In het kader van BEZIG is er al een aantal veranderingen doorgevoerd in het ziekenhuis in Ede. Zo hangt er aan elk bed van de patiënten een persoonlijk mobiliteitsschema waarop staat hoe vaak een patiënt mag bewegen en wat hij mag doen. ‘Dat scheelt al enorm, want veel patiënten weten niet dat ze bijvoorbeeld een wandeling over de afdeling mogen maken’, vertelt Gerritsen. Ook wordt patiënten gevraagd om niet alleen met een pyjama naar het ziekenhuis te komen, en normaal schoeisel mee te nemen, zodat hij nog meer  geprikkeld wordt uit bed te komen en te blijven. ‘Ik heb zeker het idee dat deze maatregelen effect hebben’, vertelt Gerritsen. ‘En bij de verpleegkundigen is deze nieuwe werkwijze inmiddels ook ingeburgerd. Maar het klopt wel dat we er meer tijd aan kwijt zijn dan voorheen. We lopen –net als onze patiënten- een stapje harder.’

Ook lector Bianca Buurman pleit ervoor dat patiënten eerder en vaker uit bed komen. Zij geeft 5 tips >>

Wat nog een droom is, is om looproutes voor de patiënten door het ziekenhuis te maken. Verpleegkundige Gerritsen: ‘Patiënten vinden het lastig om te weten waar ze wel en niet mogen lopen, en blijven algauw hangen bij een deur. De looproutes werken net zoals paaltjesroutes in het bos: er staat duidelijk een route aangegeven, en hoe groot de afstand is. In het ziekenhuis zou er dan bijvoorbeeld een looproute van 100 meter kunnen komen. Maar dat is nog een droom. We moeten nog onderzoeken of dit mogelijk is.’ De effecten van BEZIG worden onderzocht door de studenten van de Christelijke Hogeschool Ede.

TvZ is hét vakblad voor verpleegkundigen, gericht op onderzoek, opinie, beleid en management, altijd met een link naar de praktijk. 
Meer info over abonnement >>