Het klinisch pad sucks

Klinische paden vertellen verpleegkundigen wat ze moeten vertellen aan een patiënt. Heb je de situatie thuis tijdig geïnventariseerd en sta je wel stil bij het geven van leefregels voor ontslag? Het klinisch pad neemt je aan de hand om van een koortsende pneumonie in weinig tijd een blakende gezondheid en zelfredzaamheid te maken.

Tot zover is een  klinisch pad een prachtig ding. Ook ik ben blij met ANWB-paddestoelen die mij  de kortste weg naar huis wijzen. Maar als ik fiets van werk naar huis, heb ik toch geen bewegwijzering meer nodig?

Ik begrijp alles van onervaren oproepkrachten en zelfstandig werkende studenten. Die kunnen de helpende hand des klinisch pads goed gebruiken. Het geeft hen snelheid en richting, zodat zij niet verdwalen. Maar ga je van steun niet juist leunen?
Is het niet zaak verpleegkundigen eens te vertellen dat kennis van zaken is vereist?

Wat staat er nog overeind van zelfstandigheid en kennis, als we mensen leren te behandelen volgens een pad? Van pas startende bakkers wordt toch ook verwacht dat zij de ingrediënten van brood weten? Of zou hun baas ook omschrijven per brood in welke supermarkt de ingrediënten het goedkoopst zijn, hoeveel keer je het deeg moet kneden en waar de oven staat?