'We gaan undercover in zorginstellingen'

Wat is het meest verschrikkelijke huis dat jullie ooit bezochten?

‘Ik ga de naam niet noemen, maar dit huis maakte een verweesde indruk. Het sanitair was ouderwets en de tapijten op de grond waren versleten. Ze schrokken zo van onze recensie, dat ze ons weer uitnodigden. Maar het kapotte tapijt lag er twee jaar later nog steeds. Toen hebben we maar besloten om niet wéér een slechte recensie te plaatsen. We zijn er niet om instellingen af te kraken, maar om te inspireren en tips mee te geven waarvan kan worden geleerd.’

Lees ook: Verzorgende schrijft boek over gesloten pg-afdeling

Hoe kwamen jullie bij de zorgvisites?

‘Tineke en ik hebben allebei veel werkervaring in de gezondheidszorg. We schreven jaren geleden een paar boeken over thuis voelen in een zorginstelling.  Maar boeken verjaren, dus we wilden actueler bezig zijn met het in kaart brengen van kwaliteit van leven en welbevinden in zorginstellingen. Zo kwamen we op het idee van zorgvisite.nl.’

Waar letten jullie op?

‘Wij kunnen natuurlijk niet van buitenaf de kwaliteit van zorg beoordelen. Het gaat ons om de huiselijkheid die een instelling uitstraalt, en de gewone dingen van het leven. Is het gebouw uitnodigend naar de buurt, zodat ook buurtbewoners binnenkomen? Is de bewegwijzering helder? Is er wifi? Word je begroet als je langs de balie loopt? Staan de bordspellen in de sociale ruimtes achter slot en grendel of worden ze uitnodigend neergezet? Is er iets te doen voor kinderen? Hoe smaakt het eten en de koffie?’

En als jullie komen, zetten alle instellingen alles even recht voor een goede recensie…

‘Dat kan niet, want we komen undercover. We vertellen bijvoorbeeld dat een tante van ons in het ziekenhuis ligt en dat zij niet langer zelfstandig thuis kan blijven wonen. En dat we de boel voor haar inventariseren en foto’s maken, zodat zij kan beoordelen of het haar bevalt. We fotograferen dan geen mensen, maar praten wel met bewoners en medewerkers. We slurpen alles wat we zien en beleven op. Na ruim twee uur kunnen we onze conclusies wel trekken.’

Lees ook: ‘Ik hoop dat mijn boek verzorgenden de ogen opent’

In welke valkuilen stappen veel zorginstellingen?

‘De buitenruimte is toch wel vaak een stiefkindje. Er staan vaak wat onbestemde gemeentebosjes, en die nodigen niet uit om erin te gaan wandelen. We missen kleuren en geuren, klimrekken voor kinderen. Vaak zijn winkeltjes ook maar één uur per dag open. Wij zouden dat combineren met een grand café of balie die ook bezet moet worden.’

Hoe reageren zorginstellingen op jullie recensies?

‘We sturen de recensie op de dag van de publicatie altijd naar de zorginstelling. De website is interactief en biedt de mogelijkheid om te reageren. Daar wordt door zorginstellingen vaak gebruik van gemaakt. De meesten vinden het fijn dat we hen een spiegel voorhouden. Boze reacties hebben we niet vaak gehad. De tips worden vaak serieus genomen: dan worden de nepplanten gauw vervangen door echte planten.’

Benieuwd hoeveel theekopjes jouw zorginstelling scoort? Surf dan snel naar www.zorgvisite.nl