Wetsvoorstel zorg en dwang aangepast

De CG-raad wees het kabinet er op dat het onderscheid dat in het wetsvoorstel wordt gemaakt tussen mensen met en zonder een verstandelijke beperking of psychogeriatrische aandoening in strijd is met het VN-verdrag van de rechten van de mens. ‘Niet de aandoening rechtvaardigt ‘dwang’, maar het gedrag dat iemand als gevolg van zijn aandoening of beperking vertoont en het ernstige nadeel dat dit gedrag kan veroorzaken’, aldus de CG-raad

Wet Bopz
Nu valt de zorgverlening en dwangbehandeling voor verstandelijk beperkten en dementerenden nog onder de Wet Bopz. Die wet is vooral gericht op psychiatrische behandelingen in een psychiatrisch ziekenhuis. De wet Zorg en Dwang moet beter aansluiten bij deze groep.

Stappenplan
Het wetsvoorstel Zorg en Dwang geeft niet aan wanneer precies bepaalde dwangmaatregelen nodig zijn, schrijft staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten. ‘Het is onmogelijk om van tevoren rekening te houden met alle omstandigheden die zich in de zorg kunnen voordoen.’ De staatssecretaris wil met de wet een algemenen norm vastleggen door de procedure die zorgverleners moeten volgen voordat zij dwang mogen toepassen veel beter uit te schrijven. Zo ontstaat er een stappenplan waaraan getoetst moet worden.

Zorgplan
In de wet staat centraal dat onvrijwillige zorg een uitzondering is. Toepassing daarvan mag alleen als er sprake is van ernstig nadeel voor de cliënt zelf of voor anderen. Dit soort maatregelen moet altijd in een zorgplan te vinden zijn. Uit het zorgplan moet blijken welke situatie dwang rechtvaardigt en waarom andere, minder ingrijpende middelen niet toereikend zijn. Als het daadwerkelijk tot uitvoering van onvrijwillige zorg komt, moet een zorgverlener controleren of er op een verantwoorde manier toezicht op de cliënt kan worden gehouden.

Auteur: TvZ – Annelies Vermeulen
Bron: Zorg en Welzijn / rijksoverheid.nl