Blog Sandra: 'Ons beroep heeft aanzien nodig. En dus meer mannen'

Ons stoere beroep met bloed en spoed, wordt minder gewaardeerd door de afwezigheid van mannen, aldus een hoogleraar in de landelijke media. Sandra vindt het schokkend.

Mijn vriend (uit het bedrijfsleven) roept steeds dat ‘ze’ in de zorg en het onderwijs ‘niet zo moeten zeuren’. Hij is heel lief, hoor, maar hij ziet dat zorg veel te duur is: ‘Hoe kunnen zorgverleners om meer salaris vragen? Willen die niet dat de zorg overeind blijft?’

Mijn vriend verdient een modaal salaris, niet heel ruim, maar hij is tevreden. En hij vindt dat wij, zorgmedewerkers, ook eens tevreden moeten zijn: ‘Als je je rekeningen kunt betalen, hou dan eens op te zeuren’. Tja. Ik begrijp wat hij zegt. Maar zijn mening is niet dezelfde als die van vele andere mannen.

Omdat we in de zorg binnenkort 100.000 onvervulde vacatures hebben, moeten we ook mannen lokken. Mannen zijn immers ook mensen en mensen hebben we nodig in het wit. Dus wordt er gekeken: wat is er nodig om die helft van de bevolking de zorg in te krijgen?

Esther-Mirjam Sent, hoogleraar Economische Theorie en Economisch Beleid aan de Radboud Universiteit in Nijmegen benoemt op Nu.nl een imagoprobleem in de zorg: ‘Het aanzien van een beroep daalt naarmate er meer vrouwen in werkzaam zijn. Het zouden vrouwenberoepen zijn, waardoor de mannen die er werken worden gezien als ‘softies’.

‘Onze’ Tommie Niessen vertelde op tv, dat hij er eerder tegenop zag om zijn vrienden te vertellen dat hij leerde voor verpleegkundige. Zorg is nog altijd billen wassen, in witte jurkjes met decolleté. Zorg(nieuws) gaat niet snel over carrière maken, opklimmen, uitdaging, professionaliteit, veel weten, flink leren.

Kortom, ons stoere beroep met bloed en spoed, wordt minder gewaardeerd door de afwezigheid van mannen. Om de zorg te redden, hebben we meer collega’s nodig. Dus ook mannen. Maar ik krijg kippenvel als dat betekent dat nu wel onderhandeld wordt over salaris of andere groeimogelijkheden. Is het echt: meer mannen is meer salaris, is meer mannen, is meer aanzien?

Wat zijn vrouwen waard? En ligt dat vermeende gebrek aan waarde dan aan de manier waarop vrouwen zichzelf presenteren? Zich klein houdend, werkend voor een goed gevoel, geld niet zo belangrijk vindend, altijd lief gevonden willen worden? Of is er iets zwaar in de knoop bij de betalers, de verzekeraars, de politiek?

Ziekenhuisdirecteuren verruilen hun zorginstelling voor het bedrijfsleven. Omdat ze daar veel meer geld verdienen. En in het klein gebeurt precies hetzelfde in de lagere cao-schalen. Geld trekt mannen uit de zorg.

Waar ging dit mis, in een vooruitstrevende wereld? Dat vrouwen dus zo concreet ondergewaardeerd worden dat mannen er hun neus voor ophalen, voor dit werk dan? Ik sta echt met mijn mond vol tanden.

Begrijp me niet verkeerd; ik ben gek op mannen. We hebben ze nodig. Misschien moeten ze stage komen lopen bij mijn vriend. Voor een lesje nederigheid, zodat ze genoegen nemen met wat wij al krijgen. Of anders moeten we het toch maar eens hebben over een salarisverhoging. Tja.