Blog Cagla: ‘Een delirante patiënt, wie heeft tips?’

Cagla heeft nachtdienst. Om 3.00 uur pakt ze haar zaklamp om haar ronde te doen. Als ze de kamer van de eerste patiënt binnenkomt is ze even bang dat ze haar gezonde verstand kwijt is. Want waar is de patiënt gebleven?

Ben ik zo waus van het slaaptekort door de nachtdienst of ligt er écht geen patiënt in bed? Dat laatste is het geval. Al snel zie ik dat de patiënt, die niet mag mobiliseren wegens medische redenen, onder de douche ligt. Hij heeft daar zijn behoefte gedaan (lees: de grote boodschap) en weet niet meer waar hij is.

Knetterdelirant. Het is een casus van jaren geleden, maar ik zal het niet vergeten. Het was behoorlijk heftig. Want wat doe je in zo’n situatie?

De laatste tijd staat het begrip delier steeds meer in de belangstelling, vooral door de nieuwe ontwikkelingen en richtlijnen rond de behandeling ervan. Wat mij betreft een goede zaak dat er zoveel aandacht voor is, want delier is een lastig ziektebeeld en het is fijn dat er onderzoek naar wordt gedaan. Toch is het ook moeilijk om één werkwijze te hanteren bij een delier, omdat het zich bij iedereen anders manifesteert, en wat bij de ene patiënt werkt, werkt bij de andere niet per se. Dat is althans mijn ervaring.

In die bewuste nachtdienst wist ik in ieder geval echt even niet wat ik moest doen. De patiënt werd erg agressief en achterdochtig, en wilde niet meer naar bed. Ik merkte dat ik dat knap lastig vond, en eerlijk gezegd haalde hij het bloed onder mijn nagels vandaan. Ik wilde het allerbeste voor de patiënt en hem veiligheid bieden, maar dat is ook moeilijk als hij duwt en trekt en je uitscheldt. Toch lukte het, ik kreeg hem weer rustig en in bed. Jammer genoeg lag hij een uurtje later wéér in de douche, niet wetend waar hij was. Het begon weer van voren af aan.

Ik vraag me nog steeds af hoe ik toen beter had kunnen handelen. Hoe ik het best had kunnen omgaan met de kwetsbaarheid van deze patiënt, maar ook mijn eigen kwetsbaarheid daarin. Want zorgverlenen is één ding, maar je eigen veiligheid is toch ook best belangrijk. Hoe doen jullie dat?