Ervaren verzorgenden en verpleegkundigen kunnen vanaf volgend jaar als zelfstandig ondernemer aan de slag binnen een nieuw concept. Zij hebben de mogelijkheid om een kleinschalige woonvorm te runnen voor ouderen met dementie.
Tekst Mark van Seggelen
De boel wakker schudden in zorgland, daar houdt Hans van Putten van. Hij is directeur van Symphony Thomas, een organisatie die klantgerichte concepten bedenkt voor de gezondheidszorg. Een paar jaar geleden introduceerde hij het concept Thomashuizen. Dit zijn woonvormen met zes tot acht verstandelijk gehandicapte bewoners die worden gerund door zelfstandige zorgondernemers. Dat zijn meestal echtparen of duo’s die samen de woonvorm leiden. Vaak werken beiden al jarenlang in de zorg en zijn nu voor zichzelf begonnen. Ze dragen meer verantwoordelijkheid dan vroeger, en kunnen ook hun eigen beslissingen nemen. Ons land telt inmiddels tien van dergelijke kleinschalige woonvormen. Van Putten houdt zich momenteel bezig met een nieuw project: De Herbergier. Dit zijn kleinschalige woonvormen voor demente ouderen. Het concept werkt volgens dezelfde formule als de Thomashuizen.
Bij de Thomashuizen begon het met Van Puttens verstandelijk gehandicapte zoon, Thomas. Die was voor hem de grote drijfveer om speciale kleinschalige woonvormen op te richten. Zijn schoonmoeder, die verbleef in een verpleeghuis, inspireerde hem tot De Herbergier. ‘Ik vond de bejegening onpersoonlijk en er was te weinig aandacht voor de ouderen’, vertelt Van Putten. ‘Ook de grootte van de groep, dertig ouderen, stootte mij af. Dat moest anders kunnen.’ In dezelfde periode vroeg een aantal woningbouwcorporaties hem om na te denken over de ouderenzorg. ‘Woningcorporaties voorzien een toename in het aantal demente ouderen, als gevolg van de vergrijzing. Vandaar dat er de komende jaren een grote behoefte is aan woningen om deze ouderen op te vangen. En dat gaan we doen met De Herbergier.’
De nieuwe woonvormen bieden plaats aan drie groepen van vijf tot zes ouderen. De bewoners hebben veelal een vorm van Alzheimer, variërend van beginnend tot vergevorderd stadium. Het zorgaanbod bestaat uit basis- en plus-arrangementen. Bij het basisarrangement beschikt iedere bewoner over een eigen kamer. Een plus-arrangement kan bestaan uit een tweede kamer, een keuken en eigen badkamer. Maar ook een glas wijn tijdens de warme maaltijd kan ertoe behoren. ‘Mensen die meer te besteden hebben, moet je in de herfst van hun leven niet beknotten. Toch zijn we met dit concept aanzienlijk goedkoper uit dan de reguliere zorg in een verpleeg- of verzorgingshuis. Dat komt doordat de overhead laag is. Er zijn weinig administratieve en boekhoudkundige kosten.’
De ondersteuning van de zorg gebeurt in de woonvorm zelf, of haalt de zorgondernemer uit het lokale netwerk. Als voorbeeld noemt hij een fysiotherapeut die niet verbonden is aan De Herbergier, maar die in buurt een eigen praktijk heeft. ‘Die deskundigheid koop je in. En als een bewoner naar fysiotherapie gaat, kun je dat combineren door ergens met haar of hem een kopje koffie te drinken. Bij verpleeghuizen is er een samenleving binnen een samenleving gecreëerd. Terwijl je in zo’n kleinschalige woonvorm juist midden in de maatschappij staat.’
De betrokken woningcorporaties zijn verantwoordelijk voor de gebouwen. En de Herbergier Groep is verantwoordelijk voor de kwaliteit van de zorg. Van Putten verwacht dat er in 2005 vijf woonvormen zijn volgens dit concept, en dat er daarna elk jaar nog eens tien bij komen. Zij worden gevestigd in bestaande gebouwen. Als de vergrijzingsgolf achter de rug is, kunnen woningcorporaties de woningen weer voor andere doeleinden gebruiken. Bewoners van een Herbergier-woonvorm betalen woon- en verblijfskosten van hun AOW, zo mogelijk aangevuld met pensioen of eigen vermogen. De zorg en ondersteuning financieren de bewoners met het persoonsgebonden budget (PGB).
De zorgondernemers zijn verantwoordelijk en aansprakelijk voor de kwaliteit van leven, het welzijn, de zorg, en de besteding van het geld van de cliënten. ‘Ze runnen de wooneenheid als een bedrijf’, zegt Van Putten. Wat hem betreft hoeven de zorgondernemers geen echtparen te zijn. ‘Het kunnen ook vrienden of vriendinnen zijn. We eisen wel dat de verzorgenden of verpleegkundigen tien tot vijftien jaar ervaring hebben met het werken met demente ouderen. En mensen die initiatiefrijk zijn, hebben een pre.’ Zorgondernemers moeten volgens hem dan ook geen planners zijn, maar doeners. ‘Ze moeten zelf meehelpen met de dagelijkse zorg, en het werk niet zien als een kantoorbaan of een managementbaan.’ Verder vindt hij het belangrijk dat zorgondernemers er rekening mee houden dat privé en werk door elkaar heen lopen. Ze wonen immers in hetzelfde pand als de bewoners.
De Herbergier Groep, de overkoepelende organisatie, biedt ondersteuning op het gebied van financiën, administratie, boekhouding en juridische zaken. Ook worden de ondernemers geholpen bij het maken van een ondernemersplan. Het ondernemersinkomen is onder meer afhankelijk van de eigen inzet en creativiteit. Bij een goed functionerende Herbergier komt het inkomen overeen met dat van een gemiddelde kleine zelfstandige (tussen de € 70.000 en € 80.000 ondernemersinkomen per jaar).
Van Putten schat in dat er ruimte is voor zo’n tien fulltime medewerkers in een woonvorm van De Herbergier. ‘De lijnen tussen de zorgondernemers en de verzorgenden zijn kort, waardoor het mogelijk is om snel beslissingen te nemen. Verzorgenden zullen daardoor meer vrijheid ervaren dan in een reguliere instelling. En het spreekt veel verzorgenden aan dat de begeleiding van bewoners heel persoonlijk is.’ Op dit moment vinden er gesprekken plaats met twaalf potentiële zorgondernemers. Zij reageerden naar aanleiding van een advertentie. In de loop van dit jaar volgt een uitgebreide wervingscampagne.
Verzorgenden die meer informatie willen over De Herbergier of over de Thomashuizen, kunnen contact opnemen met Symphony Thomas: tel. 0182 – 55 04 33.
www
www.thomashuizen.nl
www.samsam.nl (brancheorganisatie voor zelfstandige zorgverleners BoZZ)
Een eigen limousine
Na de Thomashuizen en de woonvormen van De Herbergier staat Zuster Floor, het nieuwste initiatief van Hans van Putten op stapel. Zuster Floor houdt in dat ouderen met een inkomen van drie tot vier keer modaal wonen in een appartement van tachtig bij honderddertig vierkante meter. Daarbij hebben ze de beschikking over uitgebreide services. De dienstverlening is bij Zuster Floor te vergelijken met die van een internationaal hotel. Er is bijvoorbeeld een restaurant aanwezig, een health-center, een behandelkamers en een lounge. Daarnaast kunnen de bewoners gebruikmaken van een eigen limousine met chauffeur.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account