'50-plussers in de zorg: filevorming en vertraging'

“Het samenwerken met 50-plus verpleegkundigen en verzorgenden vraagt heel veel geduld. Het doet me nog het meest denken aan in een te lange rij staan bij een kassa omdat een vrouw op leeftijd haar Bonuskaart niet kan vinden of nog even de winkel in moet voor een pakje roomboter. En als ze dan eindelijk gaat afrekenen, blijkt ze haar pincode te zijn vergeten en als ze betaald heeft bedenkt ze dat ze ook nog een plastic draagtas wil hebben voor 25 cent. Eigenlijk is het gedrag van mijn oudere collega´s niet veel anders, en dat gaat echt ten koste van de productiviteit. Bovendien word ik niet goed van de koffiepauze met 50-plus collega´s, ze zitten steevast op te scheppen over de kleinkinderen en hebben altijd toevallig een mapje met foto´s bij zich dat je niet kunt weigeren te bekijken. En dan moet je ook nog elke pauze al die nek-, schouder- en rugklachten aanhoren. De verhalen over not-evidence-based, over föhnen en ijzen en over dat het toen allemaal veel beter en gezelliger was. Steevast stel ik vast dat hun gehoor, zicht, reuk en smaak achteruitgaan en dat ik liever niet in discussie ga, omdat hun mentale belastbaarheid, reactiesnelheid en geheugencapaciteit dusdanig verminderd zijn dat het gewoon zielig wordt. Wist je dat uit onderzoek van bureau Looprek overduidelijk blijkt dat de 50-plus verpleegkundigen en verzorgenden te duur en moeilijk inzetbaar zijn, een afnemende productiviteit hebben en problematisch functioneren?”

Ik denk dat dat het grootste misverstand is dat 50-plussers duur zouden zijn, ze maken immers geen gebruik van zwangerschaps- en/of ouderschapverlof, ze zijn ook veel minder vaak ziek dan jongeren. En hun afnemende productiviteit wordt ruimschoots gecompenseerd door rust en wijsheid. Het vermeende problematische functioneren verbleekt bij de inzet, de  levenservaring,  het relativeringsvermogenen de loyaliteit aan de organisatie.

Volgens mij willen zorgverleners best wel doorwerken, maar is dit wel afhankelijk van respect, waardering en gunstige regelingen. Het 50 plus-ouderenbeleid wordt maar mondjesmaat zichtbaar, terwijl er bijvoorbeeld een Europese subsidie klaar ligt om duurzame inzetbaarheid van 50-plussers te bevorderen. Kennelijk zijn werkgevers, jongere, én ouder wordende verpleegkundigen en verzorgenden zich er niet van bewust dat vooroordelen (zoals uit het citaat hierboven) en negatieve beeldvorming grote gevolgen hebben. Als straks alle 50-plussers de zorg de rug toekeren, hebben we echt een heel groot probleem. De grootste bedreiging voor de patiëntenzorg is namelijk het enorme verlies van kennis en ervaring.

Dus: (bijna) grijze en wijze verpleegkundigen, maak je zichtbaar en dwing goede regelingen af! Kom op zaterdag 12 mei, de Dag van de Verpleging, voor (eiland) Pampus liggen! Meld je aan, stuur een e-mail naar marcellino@congressenmetzorg.nl onder vermelding van 50+.

Marcellino Bogers (1957) is van huis uit psychiatrisch verpleegkundige, maar tegenwoordig congresontwikkelaar bij MetZorg, cabaretier en dagvoorzitter op het Nursing Event. Hij is auteur van het boek Humor als verpleegkundige interventie. www.marcellinobogers.nl