Gastblog: 'Collega's, heb respect voor vluchtelingen'

‘Wel geld pompen in asielzoekers en onze ouderen kunnen wegkwijnen!’ lees ik op de Facebookpagina van onze beroepsvereniging. Onder een bericht over bezuinigingen in de ouderenzorg is een hevige discussie losgebarsten. ‘Mooi laten varen die vluchtelingen… hebben onze ouderen het weer beter,” Goudzoekers zijn het, grenzen dicht en wel meteen!’ ‘ De PVV is de enigste partij die antwoord heeft voor onze ouderenzorg!’

Het spreekt – hopelijk – voor zich dat ik erg schrik van die reacties. En dit zijn dan nog niet eens de ergsten, sommigen gaan te ver om hier te plaatsen. Het is niet de eerste keer dat ik dit zie. Het lijkt wel alsof de zogenaamde ‘haters’ elkaar aansteken, alsof dit aantal alleen maar groeit. Ik schaam me echt voor deze collega’s.

Wat ik zelf precies van de vluchtelingencrisis vind laat ik in het midden. Dat de vluchtelingencrisis mede een gevolg is van verkeerde keuzes en verdeling vanuit westers beleid is voor mij niet ondenkbaar. Maar daar laat ik het even bij. Het gaat mij erom dat ik de haat van een groot deel Nederlandse bevolking verschrikkelijk vind. En de haat van een groeiende groep collega’s verpleegkundigen en verzorgenden misschien nog wel meer.

Onze situatie is niet te vergelijken met mensen die huis en haard verlaten om een levensgevaarlijke tocht over zee te maken. Wij zijn niet omsingeld door extremisten die die meest verschrikkelijke plannen met ons hebben. We hoeven niet dagelijks bang te zijn dat we worden achtervolgd of vermoord. Wij zijn in het westen op onze rijkdom gaan zitten en willen dit niet delen. Ik denk dat hoe meer je hebt, hoe banger je wordt om het kwijt te raken. Terwijl in mijn beleving het zo zou moeten zijn dat delen juist tot meer echte rijkdom zal leiden. Daar ben ik van overtuigd. De wereldproblematiek verbetert niet zolang er geen eerlijke verdeling is van geld en middelen.

Ik was er altijd trots op dat ik in een beroepscultuur werkte waarin geen onderscheid was ten aanzien van persoon of cultuur. De reacties van mijn collega’s op de Facebookpagina van de beroepsvereniging stemmen mij dan ook bijzonder somber over de toekomst van deze maatschappij, maar nog meer: een serieuze toekomst voor ons beroep. Zéker als beroepsgroep moeten we staan voor goede zorg voor iedereen.

Ben je verpleegkundige en werk je met vluchtelingen, bijvoorbeeld in een asielzoekerscentrum? Of heb je een bijzonder initiatief gestart m.b.t. vluchtelingen? Dan komt Nursing graag met je in contact. Mail nienke.berends@bsl.nl voor meer informatie.

Begin dit jaar presenteerde V&VN een nieuwe beroepscode. Daarin staat letterlijk:

‘Als verpleegkundige/verzorgende ga ik er vanuit dat iedere zorgvrager recht heeft op zorg. Dat betekent onder andere dat ik: mijn zorgvrager met respect behandel, en bij mijn zorgverlening de zorgvrager niet discrimineer op basis van kenmerken als etnische afkomst, nationaliteit, leeftijd, geslacht, seksuele geaardheid, ras, geloof of levensbeschouwing, politieke overtuiging, leefwijze, sociale positie of de aard van de gezondheidsproblemen.’ Duidelijke regels dus over hoe we ons moeten gedragen tijdens de zorg, maar hoe wat mij betreft onze algemene houding ten aanzien van mensen met een andere cultuur zou moeten zijn. Daarbij is in de beroepscode ook ruim aandacht geschonken aan onze omgang met social media. Ik wil die collega’s dan ook aanraden die beroepscode nog eens goed door te lezen.
Ik hoop met dit stuk collega’s iets meer bewust te maken van hun haatdragende reacties op social media. Het toetsenbord is snel, maar vertroebeling van onze professionele normen en waarden als verpleegkundige of verzorgende nog sneller!

Hilde Tip-Tummers, wijkverpleegkundige & psychiatrisch verpleegkundige te Zwolle

Wil je ook eens een- of tweemalig iets kwijt op de website van Nursing? Dat kan! Stuur je bijdrage van ongeveer 400 woorden naar nursing@bsl.nl o.v.v. ‘gastblog’ en dan neemt de redactie contact met je op.