Geslacht, leeftijd, ziekte, afkomst en vooral opleidingsniveau zijn mede bepalend voor de toegang tot palliatieve zorg én de tevredenheid daarover. Er is in Nederland duidelijk sprake van sociale ongelijkheid op dat vlak.
Communicatie
Ook naasten die laag opgeleid zijn ervaren minder vaak aandacht en respect voor hun psychosociaal en spiritueel welbevinden dan naasten die middelbaar opgeleid zijn (vmbo of mbo) zijn. Deze middelbaar geschoolde groep is het meest tevreden; hoogopgeleiden ervaren ook weinig respect en aandacht voor hun autonomie en psychisch welzijn. Mogelijke verklaring hiervoor is volgens de auteurs dat zij kritischer zijn, of dat zorgverleners de communicatie hierover met hen moeilijker vinden.
Ongewild
Etnische achtergrond speelt ook een rol, zo concludeert het NIVEL. Transferverpleegkundigen in ziekenhuizen en huisartsen verwijzen bij etnische doelgroepen minder snel naar thuiszorg in de palliatieve fase, vanwege taal- en communicatieproblemen die zij verwachten. Ook veronderstellen zorgverleners vaak, vooral bij Turkse en Marokkaanse patiënten, dat familie de zorg wil gaan verlenen. ‘Zo dragen zij ongewild bij aan ongelijkheid in de palliatieve zorg’, schrijft de auteur.
Aanbevelingen
Het NIVEL doet aan de hand van de kennissynthese een aantal aanbevelingen om sociale ongelijkheid in palliatieve zorg te verminderen. Zo is er volgens de auteur meer aandacht nodig voor specifieke doelgroepen en daarbij vooral voor thema’s als autonomie en psychosociaal en spiritueel welbevinden. Ook zouden zorgverleners het proces van besluitvorming in de palliatieve fase kritischer onder de loep moeten nemen. ‘Maatwerk zou de leidraad moeten zijn’, zo besluit de auteur.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account