Aandacht voor ‘ranjatest’ in herziene richtlijn neusmaagsonde

In de herziene richtlijn neusmaagsonde wordt de ranjatest of limonadetest beschreven als mogelijke methode om te bepalen of de sonde in de maag ligt.

Voor- en nadelen ranjatest of limonadetest

Nursing besteedde eerder al aandacht aan de ranjatest. ‘Een elegante oplossing, met een paar kanttekeningen’, zei kinderverpleegkundige Hilda Mekelenkamp destijds, in een reactie. ‘De ranjatest is alleen geschikt voor patiënten die kunnen drinken, dus zonder slikstoornis. Dat beperkt de doelgroep. Daarnaast is de proef in Nederland nog maar in één ziekenhuis uitgevoerd en is niet duidelijk of alle stappen uit de richtlijn – zoals 15, 30 of 60 minuten wachten met opnieuw optrekken en beoordelen van aspiraat – zijn geprobeerd en wat daarvan het resultaat was in vergelijking met de ranjatest.’

Voorzitter expertgroep neusmaagsonde V&VN en voedingsverpleegkundige Mariël Klos beaamt dit in een eerder artikel op Nursing.nl. ‘De ranjatest is inderdaad alleen geschikt voor patiënten die kunnen slikken, maar voor die doelgroep is het een heel praktische en goedkope aanvulling op de pH-controle, die het aantal benodigde röntgenfoto’s flink kan beperken. Ook is het prettiger om meteen iets te kunnen doen dan 15 tot 60 minuten te moeten wachten als de positie van de sonde onzeker is. Er is geen wetenschappelijk onderzoek om de ranjatest te onderbouwen, maar naar pH-controle als methode voor het controleren van de positie van neusmaagsondes is wel veel onderzoek gedaan. In feite kun je de ranjatest zien als een herhaalde pH-controle nadat de patiënt een drank met een lage zuurgraad heeft gedronken.’