300 miljoen EPD geld: foetsie

De Eerste Kamer wees unaniem het plan voor het landelijk koppelen van patiëntengegevens af. De senatoren vonden de doelstelling  van de wet ‘niet helder’….

Driehonderd miljoen euro heeft de opzet van het landelijk elektronisch patientendossier (EPD) gekost, en nu vervalt de wettelijke basis om verplicht hieraan deel te nemen.

Ik snap het even niet meer. De gezondheidszorg wringt zich in allerlei – door de Inspectie opgelegde – bochten om de medicatieveiligheid te verhogen. Is er eens een systeem waar die veiligheid door wordt geborgd, schieten onze volksvertegenwoordigers er een groot gat in!

‘De privacy is niet voldoende gewaarborgd’ is een van de veelgehoorde opmerkingen. Alsof er in dit land nog sprake is van privacy… We staan per persoon gemiddeld al in 250 tot 500 databases, variërend van de gemeentelijke basisadministratie tot bioscopen waar je online je kaartjes kunt reserveren. Nou, dan is er over privacy nog wel het een en ander te regelen, toch?!

Het zal mij worst wezen als in noodsituaties een arts toegang heeft tot mijn ziektegeschiedenis en medicatiegegevens. Dat heeft niks met privacy te maken, maar wel met veiligheid. Mocht de arts mij willen behandelen met medicijnen waar ik overgevoelig voor zou zijn, dan is dat met een druk op de knop op te vragen. Dan hoeft het bij wijze van spreken  proefondervindelijk bewezen te worden dat ik allergisch zou zijn voor penicilline.

Gelukkig is mijn huisarts een van de meer dan 4000 vrijwillig aangesloten zorgaanbieders bij het EPD, en heeft hij mijn  toestemming gekregen om mijn gegevens daarin op te nemen. Is die driehonderd miljoen euro toch nog ergens goed voor, ook al wordt het niet landelijk ingevoerd.

Er worden nu regionale oplossingen aangedragen, althans dat willen diverse organisaties. Fijn dat we in Nederland weer eens met schotten moeten werken….