Amerika

Eind mei ben ik twee weken naar Amerika geweest, samen met mijn vrouw en mijn moeder. Mijn moeder is 81. Ze zit in een rolstoel na een CVA twee jaar geleden. Mijn moeder wilde altijd nog een keer oude vrienden daar bezoeken. Ze had altijd gedacht dat dit niet meer zou kunnen. Maar wat blijkt: niets is onmogelijk!

Assisted Living Facilities
Het meeste werk zat hem nog in het voorbereiden: een vlucht regelen met de juiste aanpassingen, een rolstoelbusje huren, en de juiste voorzieningen zien te vinden in Amerika. Nu zijn de Assisted Living Facilities aldaar maar al te graag bereid om je op te nemen voor een korte periode, maar daar staat dan wel een flink prijskaartje tegenover.

Prijskaartje
Binnen zo’n Assisted Living Facility (ALF) kun je allerlei arrangementen afspreken, variërend van geen ADL-ondersteuning tot enkele uren per dag. En daar hangt dan ook weer een prijskaartje aan. Omdat het huis waar zij gebruik van maakte, mijn moeder niet kende, was er ook de voorwaarde dat zij een persoonlijke verzorgster bij haar in de kamer zou hebben. Zekerheid boven alles!

Indicatie
Het is mij in de gezondheidszorg in Amerika opgevallen dat alles te krijgen is. Als je maar verzekerd bent. Heb je die verzekering niet, dan moet je bijvoorbeeld een verblijf in een ALF volledig zelf betalen. Tot je geld op is. En dan kun je terugvallen op de staat. Het is veel goedkoper om het Amerikaanse systeem om te bouwen naar de Nederlandse vorm, waarbij je met een indicatie deze zorg vergoed kan krijgen.

Radiocommercials
De gezondheidszorg in Amerika is ook sterk commercieel. Het is heel gewoon dat je op de radio commercials hoort over ziekenhuizen, privéklinieken of artsenpraktijken. Hoe goed de dokter wel niet is, met veel aandacht voor de patiënt, volledig op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen. Er was één spotje dat me wel erg aansprak. Daarin werd naast de kwaliteiten van de arts ook de deskundigheid, ervaring en het geduld van de verpleegkundige als pluspunt aangevoerd.

Tip
Misschien een tip voor de thuiszorgorganisaties, om de reclame over de kwaliteiten van de geleverde zorg eens over die boeg te gooien. Laat een tevreden cliënt de loftrompet steken over zuster Yvonne of broeder Paul. En hoe we onze deskundigheid bijhouden door het volgen van – door de baas betaalde – bijscholingscursussen. En ga zo maar even door.

Vergelijken
Toekomstmuziek? Misschien. Maar als de thuiszorgorganisaties op de arbeidsmarkt het werk met elkaar moeten verdelen, dan mag de cliënt best weten waar de ene organisatie beter in is. Want ook dat mag in Amerika: vergelijken en daar reclame mee maken.

Hoe zou jij meer reclame willen maken voor jouw thuiszorgorganisatie?