Blog Nicole: 'Wijkverpleegkundigen in spagaat'

In mijn vorige blog*was ik kritisch over de rol van de wijkverpleegkundige. Maar wie kritisch is dient ook te kijken naar mogelijkheden en oplossingen. Dat kan alleen als je van je laat horen en een mening geeft.

Deze blog is samen met mijn collega Irene van der Heijden geschreven. Zij heeft recent het ambassadeurstraject van V&VN afgerond en staat voor haar vak als wijkverpleegkundige. Wie van ons durft nu echt uit te spreken hoe de ideale rol eruit ziet? Bestaat de ideale rol wel?

*Rol wijkverpleegkundige moet anders >>>

Door de nieuwe productie-eisen en normen van de zorgverzekeraar moet er 10 procent bezuinigd worden op de zorg aan de klant aan huis. Wijkverpleegkundigen dienen in hun indicatie van zorg te bezuinigen. Met als gevolg soms boze klanten en medewerkers. Terecht boos? Soms wel en soms niet. Men is gewend geraakt aan de ontvangen zorg. Deze nieuwe manier van werken is wennen voor iedereen.

Daarnaast zijn wij in dienst van organisaties die van teams een bepaalde productie verwachten. We zitten daarmee in een spagaat: enerzijds afbouwen van zorg en anderzijds een hoge productie leveren. Zou het niet beter zijn als een wijkverpleegkundige meer vrijheid zou krijgen? Los van de productie, bijvoorbeeld net zoals een huisarts middels een consult?

Een wijkverpleegkundige dient autonoom, zelfstandig en integraal samen te werken met allerlei organisaties. Maar kunnen we dat nu wel? Als wijkverpleegkundigen zijn we gekoppeld aan zorgteams en organisaties. We dragen de naam van de organisatie. Hoe zien we onze “concurrent” en werken we samen? Werken we vanuit een wijkteam van bijvoorbeeld de gemeente dan zijn we onafhankelijk. Zou dat meer voordeel hebben of juist niet?

Het is sowieso tijd om meer van onszelf binnen de thuiszorgsector te laten horen. Overal worden er netwerken opgestart. Zo is Irene zeer nauw betrokken bij het wijkverpleegkundig netwerk.

Vanuit een netwerk kun je de krachten bundelen. Irene heeft op korte termijn een afspraak met iemand van de PvdA. Met als doel om te kijken wat er gebeurt in de wijk anders dan de voorgaande jaren. Met name hoe de rol van de wijkverpleegkundige is binnen het medisch domein en hoe daarbij de verbinding is met het sociale domein, oftewel de gemeente. En veel wijkverpleegkundigen, net zoals ik, zijn gevraagd voor interviews en televisieprogramma’s. We mogen dus laten horen wat we zelf van onze rol vinden.

In Rotterdam bestaat bijvoorbeeld de coöperatie wijkverpleegkundige zorg Rotterdam. Deze coöperatie bestaat uit een aantal zorgorganisaties die de krachten hebben gebundeld om wijkgerichte zorg te kunnen leveren. Een wijkverpleegkundige is daardoor direct bereikbaar en vrijer in haar rol. De coöperatie bloeit voort uit het project ‘Zichtbare Schakels’. Dit project bleek een succes te zijn omdat de samenwerking tussen huisartsen en thuiszorginstellingen ervoor zorgde dat de functie van wijkverpleegkundige binnen Rotterdam tot bloei is gekomen.

Wat zou er gebeuren als alle organisaties hun krachten bundelen en hun wijkverpleegkundigen goed positioneren? Uiteindelijk hebben wijkverpleegkundigen, zorgteams en organisaties maar één doel: goede kwaliteit van zorg leveren aan de klanten. Er valt genoeg te zeggen over wat het beste zou zijn. Laten we in ieder geval van ons laten horen en een mening geven. Zo niet, dan blijf je in die spagaat. Sluit je dus aan bij een netwerk en laat je stem horen!