Sinds 1 januari stelt de wijkverpleegkundige zelf indicaties en is ze verantwoordelijk voor het verpleegproces van begin tot eind. Henk en José van Stichting Bevordering Wijkverpleging zien dat er hard wordt gewerkt. Maar er is ook tegenwind.
De wijkverpleegkundigen lopen voorop in de grote verandering van ons denken. Een verandering die bottom-up, vanuit de behoefte van de cliënt in beweging gezet is. Krachten zoeken en inzetten, binnen en buiten de organisaties, denken in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Van zorgen vóór naar zorgen dát moet nu worden gerealiseerd. Het vermogen om aan te passen en eigen regie te voeren, daar gaat het allemaal om.
Wijkverpleegkundigen zijn sinds dit jaar aan de slag om met hun verpleegkundige diagnostiek opnieuw vast te stellen of de indicatie die er is, ook rechtmatig is. Dat doen ze met verve en enthousiasme. Maar er is veel tegenwind. De regels zijn gewijzigd, maar het gedrag veranderen van mensen vergt meer tijd.

Meer lezen van Henk & Jose?
Meer over indiceren, de nieuwe rol van de wijkverpleegkundige, de herindicatie en Nanda of Omaha lees je hier >>>
Tijd die de wijkverpleegkundigen moeten nemen om het gesprek aan te gaan, is er eigenlijk helemaal niet. Er zit een enorme spanning tussen het voldoende tijd nemen voor een gesprek met cliënten om te luisteren naar wat er speelt en de bezuinigingsopdracht die organisaties is opgelegd.
Toch is een goed begin het halve werk. Te vaak blijkt dat cliënten een indicatie hebben die helemaal niet meer past bij hun huidige situatie. En ja, sommigen krijgen meer uren zorg in plaats van minder. Maar in de meeste gevallen is het juist andersom. En dat is heftig, want onrechtmatige indicaties stop zetten is makkelijker gezegd dan gedaan. Velen roepen namelijk dat het één grote bezuiniging is.
Nursing Connect
Wat zijn jouw ervaringen tot nu toe met de hervormingen in de langdurige zorg? Discussieer met collega’s en stel vragen op Nursing Connect >>>
En ja, sommige organisaties hebben per 1 januari 20 procent van alle indicaties afgeroomd. Opdracht vervuld. Dat is de gemakkelijkste weg, maar daar verandert het claimgedrag dat wij met onze productieprikkel veroorzaakt hebben niet mee. Dan gaan we een Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) in de Zorgverzekeringswet (ZVW) doen. Terwijl de ZVW vraagt om wijkverpleegkundigen die sterk staan in hun vak. En als zij hierin worden gesteund door hun organisatie staan ze er niet alleen voor, omdat er dan een collectieve ambitie ontstaat waar iedereen blij van wordt.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account