'Stilstand is achteruitgang, toch?!'

Nu hoef ik gelukkig van alle gezondheidsvoornemens er maar een te volgen (in gewicht afnemen), maar er zijn toch een heleboel mensen die zich deze weken erg druk maken over hoe het nou allemaal moet gaan in 2009.

‘Ik plan nog maar geen vakantie, want je weet maar nooit hoe de kredietcrisis ons nog gaat verrassen’. ‘Hebben we nog wel een baan over een paar maanden?’ denkt ook menig verpleegkundige en verzorgende die in de thuiszorg actief is. Want als we de berichten allemaal moeten geloven, dan is er met de financieringsstructuur van alles mis.

Andere waardering van de onroerende goederen levert gelijk een gigantisch begrotingsprobleem op. Dan is het maar goed dat in ieder geval het ministerie door de rechter is teruggefloten: de eenzijdig afgekondigde korting van 70 miljoen euro bij de thuiszorg mag niet doorgaan. 2009 lijkt een nieuwe dimensie te geven aan het doemdenken, want is er wel zoveel om blij van te worden? Jawel!  Dat is er zeker, maar je moet er wel naar zoeken (en ook open voor staan!)

Zo verkeert mijn eigen werkgever (Vivent Thuiszorg) nog steeds in moeilijke omstandigheden. Door verkeerd beleid in het verleden, maar ook door de effectiviteitkortingen die jaar na jaar worden opgelegd door de overheid en het zorgkantoor hebben we het niet breed.

De Raad van Bestuur houdt de financiële teugels strak in handen. Alsof ze het uit eigen zak moeten betalen! En toch, in 2008 is er heel veel werk verzet om de cijfers weer de goede kant op te sturen. En daarom is het des te leuker te kunnen melden dat Vivent als thuiszorgorganisatie het HKZ-keurmerk heeft verdiend. En daar mogen we met zijn allen op zijn Brabants ‘keitrots’ op zijn!

Alle reorganisaties, bezuinigingen en inkrimpingen ten spijt, hebben we het er met zijn allen toch maar voor gezorgd dat in 2008 de cliënt centraal bleef staan. We hebben de zaken intern goed op orde hebben en we voortdurend werken aan het verbeteren van de zorg- en dienstverlening. Ik ga vanavond maar eens lekker achterover geleund zitten genieten van dat bereikte resultaat.

Maar, ‘omdat behaalde resultaten in het verleden geen garantie geven voor de toekomst’, ga ik morgen maar weer aan de slag met mijn themagroep risicovolle en voorbehouden handelingen. Stilstand is achteruitgang, toch?!