Student Corner: ‘Belgebruik op Geriatrie neemt af door comfort rounding’

In deze rubriek bespreken studenten verpleegkunde hun onderzoek of afstudeerscriptie. Ze leren onderzoek doen naar vaak praktische, klinische onzekerheden; het is zonde om de uitkomsten niet met elkaar te delen.

Jullie hebben een literatuur- en praktijkonderzoek uitgevoerd naar comfort rounding op een geriatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis. Waarom naar specifiek deze methode?

Dimphy: ‘De zorg voor kwetsbare ouderen wordt steeds complexer, maar we merkten in de praktijk dat specifieke zorg voor deze doelgroep in de ziekenhuiszorg nog onvoldoende is geïntegreerd. We waren benieuwd hoe je als verpleegkundige de outcome van een ziekenhuisopname van kwetsbare ouderen kunt verbeteren en stuitten al snel op comfort rounding als optie.

Bij comfort rounding ga je ieder uur naar de patiënt terug en let je op: positionering (inclusief anticiperen op valrisico en decubitus), ADL-behoeften, pijncontrole en plaatsing van persoonlijke spullen. Heel praktisch en gericht op de basis. Basiszorg maakt maar een klein deeltje uit van de studie, maar juist bij deze doelgroep kun je daar een wereld van verschil mee maken.’

Laura: ‘Je bent geneigd om te denken dat je de hele dag onbewust en automatisch bezig bent met basiszorg, maar pas als je comfort rounding toepast merk je dat dit niet zo is. Je komt in de praktijk vaak voor één bepaalde handeling en gaat daarna weer door naar de volgende patiënt. Bij comfort rounding werk je systematisch, preventief en proactief.’

Uit jullie literatuur- en praktijkonderzoek blijkt dat comfort rounding een uitkomst zou kunnen zijn in de ziekenhuiszorg voor kwetsbare ouderen. Wat zijn de voordelen?

Laura: ‘Internationale literatuur liet zien dat het belgebruik door patiënten afneemt als je op de afdeling comfort rounding toepast. De verpleegkundigen uit ons onderzoek gaven dit ook aan, en mijn ervaring is hetzelfde. Ook komt uit het onderzoek dat patiënten tevredener zijn, en dat is precies wat mij persoonlijk opviel. Patiënten bedankten me vaker en leken rustiger in hun vel te zitten; als ze weten dat je ieder uur komt, weten ze waar ze aan toe zijn.’

Dimphy: ‘Met comfort rounding heb je de oudere echt goed in beeld, je kunt er veel risico’s en ziekenhuiscomplicaties mee inperken doordat je bijvoorbeeld eerder ziet of iemand delirant begint te worden. Uit de literatuurstudie bleek bovendien dat de werkdruk voor verpleegkundigen afneemt als ze comfort rounding toepassen op de afdeling.’

Welke knelpunten kwamen jullie tegen bij comfort rounding?

Dimphy: ‘Een beperking bij comfort rounding is in ons ziekenhuisstelsel de beperkte bezetting in late- en weekenddiensten. Ook blijkt de methode in de nacht geen toegevoegde waarde te hebben; je kunt immers niet voorspellen wanneer iemand wakker wordt en jou nodig heeft. Tot slot blijkt comfort rounding geen voordelen te bieden bij patiënten met ernstige cognitieve stoornissen.’

Laura: ‘Het tijdgebrek hadden we vooraf al bedacht; we vonden comfort rounding nogal ambitieus voor op de gemiddelde verpleegafdeling. Tijdgebrek hebben de verpleegkundigen uit ons onderzoek ook ervaren, maar dat kwam mede doordat de methode niet hun normale werkwijze verving. Werken volgens de methode kwam erbíj.

Je kunt pas echt in de praktijk onderzoeken hoeveel werkdrukverlaging er optreedt als je comfort rounding volledig integreert; ons onderzoek is daarom ook te zien als een pilot, een eerste aanzet. De deelnemende verpleegkundigen hadden dan wel onvoldoende tijd om comfort rounding trouw uit te voeren, het merendeel zag zeker potentie en langetermijnvoordelen van comfort rounding. De verpleegkundig specialist Geriatrie neemt ons onderzoek mee in vervolgplannen op de afdeling.’