Nadat de patiënt enkele dagen opgenomen was geweest op de Spoedeisende Hulp Psychiatrie (SEHP), belde zijn ex-vrouw naar die afdeling. Ze wilde weten of het veilig was om de kinderen bij haar ex-man te laten. De verpleegkundige heeft daarop geantwoord dat er geen reden was om aan die veiligheid te twijfelen. Daarmee heeft hij impliciet toegegeven dat de patiënt daadwerkelijk opgenomen was geweest, en heeft hij onbedoeld privacygevoelige informatie verstrekt. Volgens de patiënt heeft dit verstrekkende gevolgen gehad.
Zwijgplicht doorbreken
In het protocol ‘Toestemming verstrekken informatie aan/door derden’ van de betreffende instelling staat dat de behandelaar alleen met toestemming van de patiënt zijn zwijgplicht mag doorbreken. Een uitzondering is een situatie waarin er sprake is van huiselijk geweld of kindermishandeling. De verpleegkundige geeft aan dat hij niet direct tegen de vrouw heeft gezegd dat hij geen informatie kon verstrekken, omdat hij ook de zorgplicht heeft om de veiligheid van de kinderen in te schatten. Volgens het Tuchtcollege was dat in deze situatie niet noodzakelijk.
Vorig jaar is de privacywet in Nederland aangepast. Wat heeft dit betekend voor de zorg? Nursing geeft antwoord op 4 veel gestelde vragen.
Overvallen door telefoontje
Bij het kiezen van de maatregel heeft het tuchtcollege rekening ermee gehouden dat de verpleegkundige min of meer overvallen werd door het telefoontje. Volgens het college staat daar wel tegenover dat het ‘bij de professionele attitude past om hiertegen bestand te zijn’. Omdat de verpleegkundige aangeeft van de situatie te hebben geleerd, is een waarschuwing in dit geval voldoende, oordeelt het college.
Lees ook de volledige uitspraak van het Regionaal Tuchtcollege.
Ik verstrek na diverse tuchtraadzaken te hebben gelezen nooit geen informatie meer aan de telefoon. Je weet nooit wie je aan de telefoon hebt.
Gezegd wordt dat het verstrekkende gevolgen had, maar daar wordt verder niet op in gegaan en ik kan ze niet bedenken, dus ik vraag me af……
De reactie van mari kan ik me wel voorstellen, maar is weer helemaal de andere kant op. Reageren op telefoontjes is een lastige kwestie, m.n. omdat je niet weet wie er echt aan de andere kant van de lijn zit. Voorzichtigheid is derhalve geboden en de waarschuwing lijkt me terecht, mede omdat de patiënt niet meer opgenomen was en het inschatten van de veiligheid van de kinderen niet op het gebied van de verpleegkundige ligt.
Oproep aan alle verpleegkundigen onder ons: telefoon voortaan maar lekker laten gaan. Houdt vanzelf een keer op.
Niet te geloven dit, moeten we nou ook nog ieder woord op een weegschaaltje gaan leggen?