Dat blijkt uit een onderzoek waarop gezondheidswetenschapper Ada van Bruchem vrijdag promoveert aan de Universiteit Maastricht. Het ministerie van Volksgezondheid liet in 2004 onderzoeken welke rol verpleegkundigen spelen bij medische beslissingen rond het levenseinde van patiënten. Het onderzoek van Van Bruchem is een nadere uitwerking van deze studie.
Toedienende handelingen
Artsen laten het ingeven van de medicijnen regelmatig over aan de verpleging, terwijl het toedienen van middelen voor euthanasie alleen door dokters mag worden gedaan. Het komt ook voor dat de arts onvoldoende ervaring heeft met de technische handgrepen, zoals het bedienen van infusen. Ook in die gevallen laten zij verpleegkundigen het werk doen. Uit het onderzoek van Van Bruchem blijkt dat 12,2 procent van de verpleegkundigen die aanwezig is bij de uitvoering van euthanasie toedienende handelingen verrichten, al dan niet samen met de arts.
Euthanatica
Van Bruchem benadrukt dat het belangrijk is om voor ogen te hebben waar de scheidslijn ligt tussen toedienende en niet-toedienende handelingen. In het onderzoek is de grens getrokken bij het moment dat de euthanatica het lichaam van de patiënt kan binnenstromen. Een voorbeeld is het inbrengen van een spike in de infuuszak met euthanatica is een niet-toedienende handeling. Maar wanneer de verpleegkundige vervolgens het kraantje van het infuus openzet, is er sprake van een toedienende handeling.
Medicijnen tegen pijn en onrust
Verpleegkundigen weten volgens Van Bruchem te weinig over de wetten en regels rondom euthanasie en hulp bij zelfdoding en over hun eigen rechtspositie. Zo is het heel gebruikelijk dat verpleegkundigen medicijnen tegen pijn of onrust toedienen aan een terminale patiënt, zelfs als ze weten dat deze daardoor wellicht sneller komt te overlijden. Zo’n handeling is strafbaar, maar dat is weinig bekend.
Van Bruchem vindt dat verpleegkundigen geschoold moeten worden op het gebied van wet- en regelgeving. Al in 2004 pleitte zij voor duidelijke richtlijnen waarin de taken van arts en verpleegkundige staan omschreven, om overtredingen of ethische problemen achteraf te voorkomen.
‘Wie trekt de stekker eruit?’- Rapport Abvakabo
Door: redactie Nursing
Zie http://www.medischcontact.tv voor gratis geaccrediteerde nascholing voor verpleegkundigen en artsen. In deze nascholing wordt de zojuist herziene KNMG richtlijn palliatieve sedatie besproken en de verhouding tot euthanasie. Kern: palliatieve sedatie bekort het leven niet en is normaal medisch handelen. Palliatieve sedatie en in het bijzonder continue sedatie is complex, vergt gespecialiseerde kennis en vereist een goede samenwerking tussen artsen en verpleegkundigen. Ook treft op deze site een online kennisdossier aan met recente artikelen. Binnenkort ook een gratis e-learning (geaccrediteerd.
we handelen al jaren in opdracht van een arts zo ook bij sedatie midddels combinatie van slaapmedecicatie en pijnstilling zoals morfine. waarom strafbaar als we een opdracht uitvoeren door arts gegeven?
moeten de artsen die een opdracht geven het volgens de wet zelf toedienen,dus strikt naleven? dan denk ik dat we problemen gaan krijgen met onze medische hulpverlening want artsen krijgen er een taak bij die niet lichtvoetig is! willen we dat? kunnen we dat?
Euthanasie: weten wat je wel en niet kunt en mag doen in je werk als verpleegkundige of verzorgende?
Via http://www.venvn.nl kun je de brochure ‘Hoe handel je zorgvuldig bij euthanasie, handreiking voor een goede samenwerking tussen arts, verpleegkundige en verzorgende’ bestellen.
Ik ken het rapport van van Bruchem niet, maar als het toedienen van pijnmedicatie en/of sedativa ook al strafbaar zou zijn, dan klopt er iets niet in de huidige praktijk en daarbij dan ook aan de richtlijnen van de KNMG op het gebied van palliatieve sedatie!!! Weet iemand waar de tekst van het onderzoek van van Bruchem in te zien is?!
Autorisatie door de arts aan de verpleegkundige is al jaren een bekend verschijnsel. Waarom zou dat in dit geval niet kunnen c.q. mogen? Ook nu blijft de arts verantwoordelijk en zou de grens niet bij het geven van de medicatie moeten liggen als dat in opdracht gebeurt.
Ik ben het volledig met dhr Simons eens. Wanneer verpleegkundigen,in opdracht van de arts, pijnstilling of sedatie geven aan een terminale patiënt die dit nodig heeft, doen zij naar mijn overtuiging gewoon datgene wat zij moeten doen. Niet meer en niet minder.
Het is echt onzin dat verpleegkundigen strafbaar handelen als zij pijnstilling geven aan een terminale patient. Ook als de pijnbestrijding het leven van de patient zou kunnen bekorten. Natuurlijk geldt -zoals bij alle medicijntoedieningen- dat de opdracht van de behandelend arts afkomstig is en de verpleegkundige mag aannemen dat de hoeveelheid en sterkte van de medicatie niet te hoog is.