Blog Barbara: 'Ben jij bestand tegen de toekomst?'

De term ‘toekomstbestendige verpleegkundige’ kom je tegenwoordig vaak tegen, constateert medium care verpleegkundige Barbara. Ze krijgt er een beetje de kriebels van.

In 2019 ging er een streep door de nieuwe wet BIG 2 omdat de verschillende partijen het niet eens werden over de invulling ervan. Het verschil in niveau van een mbo- of hbo-verpleegkundige zou op de werkvloer best wat meer zichtbaar mogen zijn, vond men. De hbo-opgeleide regieverpleegkundige moest er komen. Maar wat te doen met al die inservice-opgeleiden, zijn zij mbo-of hbo-opgeleid? De overgangsregeling stuitte op veel weerstand.

De wet BIG 2-storm is wat gaan liggen. Voor veel verpleegkundigen is functiedifferentie naar de achtergrond verdwenen. Maar in veel ziekenhuizen waren er al proeftuinen ingericht en was men volop aan het experimenteren met functiedifferentiatie. Dat geven ze niet zomaar, zonder slag of stoot, op.

De afgelopen anderhalf jaar was er op de werkvloer weinig tot geen ruimte om ons druk te maken over de toekomst van ons vak. Er moest hard gewerkt worden in de coronacrisis. Toekomstbestendigheid verdween dus een beetje naar de achtergrond.

Ik zit te denken: als verpleegkundige zijn we bestand tegen veel dingen. Calamiteiten, verdriet, agressie, ziekte, dood, teleurstellingen, bloed of wonden. Nu wordt er van ons verwacht óók bestand te zijn tegen de toekomst.

Ik voel de druk op mijn schouders: ben ik wel ‘toekomstbestendig’? Wat houdt dat voor mij persoonlijk in?

De zorg voor patiënten zal in de toekomst intensiever worden, wordt gezegd. In de afgelopen 30 jaar is de zorg inderdaad veranderd en ik ben meegegroeid. Soms ongemerkt, soms bewust door (bij)scholing. Ik verwacht dat dat in de toekomst ook zo zal gaan.

We groeien allemaal mee met alle veranderingen. Ik krijg een beetje de kriebels van het idee dat we nu ‘de verpleegkundige van de toekomst’ moeten gaan creëren omdat die er nu nog niet zouden zijn. In mijn ziekenhuis wordt momenteel onderzocht hoe ‘we’ met alle verpleegkundigen (mbo/hbo) de toekomst in gaan. Het moet gaan over kansen krijgen, kansen nemen en jezelf zo ontwikkelen dat je plezier blijft houden in je werk.

Naast de verpleegkundigen zelf zouden ook ons salaris en onze arbeidsvoorwaarden toekomstbestendig moeten zijn! En kunnen we niet eens een term bedenken die álle verpleegkundigen aanspreekt? Mijn collega van 63 jaar kreeg de slappe lach toen ze hoorde dat er van haar verwacht wordt ‘toekomstbestendig’ te zijn.

De nadruk mag wat mij betreft veel meer liggen op werkplezier. Het plezier in je werk vasthouden; de voorwaarden die daarvoor nodig zijn creëren, zorgen voor een rechte weg de toekomst in. Mits je de kans krijgt van je werkgever. Want zolang er nog collega’s vertrekken van de afdeling omdat ze elders wél die opleiding kunnen of mogen volgen, zijn we nog ver van de toekomst.