'Ambulance-verpleegkundigen vloeien weg naar ziekenhuis'

‘Wij maken ons ernstig zorgen over de omstandigheden waaronder ambulanceverpleegkundigen hun werk moeten doen. De aanrijtijd van 15 minuten wordt grotendeels niet gehaald, omdat er een tekort aan ambulances en personeel is. Dit legt een enorme werkdruk op de verpleegkundige. Ambulanceverpleegkundigen hebben een andere cao dan verpleegkundigen in het ziekenhuis. Veel ambulanceverpleegkundigen geven aan dat zij en hun collega’s weer op de intensive care of SEH van het ziekenhuis gaan werken, omdat de lonen daar beter zijn, en de werkdruk minder groot.’

Op wat voor manier?

‘Het salaris is sowieso hoger als je als verpleegkundige in het ziekenhuis werkt. Komend jaar ontvangen ambulanceverpleegkundigen ongeveer 2500 euro bruto minder dan verpleegkundigen die in het ziekenhuis werken. Ook lopen de arbeidsvoorwaarden van ambulancepersoneel achter op die van andere zwaardere beroepen: brandweerlieden en politiemensen hebben vanaf 55 jaar een functionele leeftijdsontslagregeling. Die is er niet voor ambulancepersoneel. Het beroep van de ambulanceverpleegkundige  dreigt zijn aantrekkelijkheid te verliezen.’

Wanneer zijn de nieuwe cao-onderhandelingen?

‘Over anderhalf jaar, maar zolang gaan we niet wachten. De maat is echt vol.’

Ambulanceverpleegkundigen zouden zelfs staken, waarom ging dat niet door?

‘Omdat de minister Bruins van Medische Zorg en Sport heeft toegezegd met ons hierover in gesprek te gaan op 29 november. Dit zal een spektakeldag worden voor ons, want dan zullen deze problemen ook aan bod komen in de Tweede Kamer, waar het op de agenda staat. We willen dat het werken als ambulanceverpleegkundige weer aantrekkelijk wordt.’

Hebben jullie goede hoop voor het gesprek met minister Bruins?

‘We verwachten daar wel wat van, ja. We willen dat er nieuw ambulancepersoneel wordt opgeleid, en dat de arbeidsvoorwaarden en –omstandigheden worden verbeterd. Want op deze manier kunnen verpleegkundigen ook niet voldoen aan hun beroepscode, die zegt dat je een patiënt de nodige zorg moet leveren. Nu geven ambulanceverpleegkundigen aan druk bezig te zijn met een patiënt, als ze alweer opgeroepen worden voor een nieuwe rit. Dat roept veel stress op.’

Als de minister niet luistert, wat dan?

‘Dan behoort een staking zeker tot de opties. Deze zullen we uiteraard aankondigen, hij duurt twee uur, en hij geldt alleen voor B-ritten, zodat patiënten die onze hulp echt nodig hebben, niet de dupe zullen worden.’