Geef eens een compliment

Mijn huis, tuin en alles werd versierd. Ik werd overladen met kado’s, terwijl ik dácht dat ik alles al had. Daar zat ik in de drukte. Kado’s om me heen en kaarten vól lieve woorden. Iedereen hielp en zei lieve dingen. Dronken van geluk werd ik vanmorgen wakker tussen al die kado’s en dacht: Oeps, er moet nog geblogd worden.

Al dat verjaardagsgeluk heeft mij geïnspireerd tot een anti-mopperblog. Een vrede-sluitblog. Nee, meer een liefdesverklaringsblog. Wat ik maar wil zeggen is dit: via hyves ontving ik vele felicitaties. Ook van lieve collega’s. Uit mijn kado’s bleek dat mijn vrienden en familie mij écht kennen (ik kreeg chocola en chocola en dertig smaken ijs!) En wat is er nou heerlijker dan even mogen proeven van (chocola, ijs en) vriendschap.
Ja, ik kweel een beetje roze, maar ik meen het wel. Wat voel je je goed na een compliment of lieve woorden in een kaart of mailtje. En wat zou het een ander goed doen.
Daarom nu mijn eindconclusie: zoek eens een collega of iemand anders die je daadwerkelijk waardeert. En spreek dat nou eens uit. Of je nou hardop zegt dat je die werkschoenen echt fantástisch vindt. Of dat je een specialist vertelt dat je het fijn vindt hoe zij altijd zo de tijd neemt voor jouw patiënten. Stuur allemaal één kaartje naar die afdelingskanjer. Bel even die zieke collega die al zo’n tijd thuis zit.

Laat aan één iemand merken dat je hem of haar waardeert. Vanwege arbeidsomstandigheden of persoonlijke pret. Het zou die persoon en jezelf zo’n goed doen.
Nu stop ik met bloggen, want ik moet nog even iemand een kaartje sturen!