Zorgdirecteur (62) wordt wijkverpleegkundige

Marcel Garritsen (62) werkte bijna veertig jaar als zorgmanager, als hij ervoor kiest om wijkverpleegkundige te worden. Nursing belde met hem over deze opmerkelijke keuze.

Was dit een vrijwillige keuze?

‘Jazeker. Ik vond mijn baan als manager te zwaar geworden.’

Maar het werk van wijkverpleegkundige is toch ook zwaar?

‘Klopt, maar ik werk nu veel minder uren, twaalf per week, en daarnaast is de verantwoordelijkheid van een wijkverpleegkundige groot, maar anders.’

Hoe kwam u op dit idee?

‘Toen ik 22 jaar was, werd ik wijkverpleegkundige. Na vijf jaar werd ik zorgmanager en dat heb ik bijna veertig jaar gedaan. De laatste tijd merkte ik dat ik minder scherp ben, en ik meer moeite heb om dingen te onthouden. Daarnaast wilde ik minder uren werken –als zorgmanager maakte ik vaak werkweken van vijftig uur- en dat was niet mogelijk in die functie. Ik merkte ook dat ik wakker ging liggen van dingen, zoals hoe je het financieel rondgebreid krijgt als je salarissen moet betalen. Ik wilde wat anders.’

Hoe zijn de reacties uit uw omgeving?

‘Heel veel mensen zijn verbaasd dat ik zoveel stappen terug doe op de carrière-ladder. “Wat jammer dat je nu minder verdient”, zeggen cliënten dan. Maar ik ervaar het niet als een stap terug. Ik leer nu juist heel veel bij, en vind het geweldig om als verpleegkundige in de praktijk werkzaam te zijn. Ik krijg er veel aandacht voor, ook vanuit de pers.’

Verpleegkundigen en verzorgenden verwijten zorgmanagers wel eens dat ze niet in contact staan met de werkvloer…

‘Klopt, maar ik voel me hier niet aangesproken. Als manager heb ik altijd contact met de verpleegkundigen en klanten gehouden, maar misschien ben ik ook niet echt een typische zorgmanager. Of ik nu met verpleegkundigen of andere bestuurders werk: met iedereen ben ik even amicaal.’

Hoe reageerden collega-verpleegkundigen op uw komst?

‘In het begin waren ze tijdens sollicitatiegesprekken argwanend: kan hij dat wel, werd er gedacht. En ze vroegen zich af of ik alles zou gaan regelen daar. Maar de knop is helemaal om bij mij: de rollen zijn omgedraaid, ik kan heel veel van mijn collega’s leren. En ik geniet van de scholingen die ik krijg. Er zijn zoveel mooie programma’s voor. Dat is heel anders dan vroeger.’

Wat is er nog meer anders?

‘Heel veel. Vroeger draaide het als verpleegkundige vooral om de adl, tegenwoordig hebben verpleegkundigen er veel meer verantwoordelijkheden bij gekregen. Dat maakt het vak interessanter, maar ook moeilijker. Maar ik vind het nu al ontzettend leuk, en geniet van alles wat ik kan leren.’

Lees ook: Weinig verpleegkundigen ouder dan 60 >>