‘Hoe oud ben jij eigenlijk? Niet dat ik nieuwsgierig ben, maar zo’n jong meisje… en dan al de pillen klaarzetten.’ Gelukkig kan ik meneer geruststellen met mijn tweeënhalf jaar ervaring in de zorg. Het is weinig ja, maar geef mij een kans!
Ik voel me zeker in mijn werk, maar toch merk ik dat sommige patiënten mij met argusogen bekijken. Jong en onervaren, dat denken ze. Ergens ook wel logisch. Ze kennen mij niet, ze zien mij voor de eerste keer. Ik ben een vreemde.
Tsja, jong grut met weinig ervaring, maar wel stuiterend van de evidence-based kennis. Aan de andere kant staat de oudere verpleegkundigen als ervaringsbom van meer dan dertig jaar.
Het is maar wat je prettiger vindt als patiënt.
Wij jongeren moeten ons toch ook kunnen ontplooien. We willen serieus genomen worden. Aan de andere kant: in het bedrijfsleven trek je ook niet een mantelpakje aan en hup, je bent vertegenwoordiger. Er zit meer achter het aktetasje en de laptop. Zoals er meer zit achter de kocher en de Crocs.
Werk jij liever met de evidence-based stuiterbal of met de ervaringsbom? Leer jij als jeugdige meer van oudere verpleegkundigen of van je leeftijdsgenoten en waarom?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account