Onlangs was het dan zover: de week van de griepspuiten! En ik mocht helpen bij deze lopende-band-vaccinaties in de huisartsenpraktijk.
Leuk, dacht ik bij mezelf en dat was het ook. Allemaal mensen van verschillende leeftijden. Hele stoere kinderen die ‘niet bang waren voor een spuit hoor’, maar ook bomen van kerels die vroegen of ik voorzichtig zou zijn. Gespierde armen en vel-over-knook-armpjes kwamen die middag voorbij. Het was echt interessant al die mensen te voorzien van het influenzavaccin.
En tja, je kon op tien vingers natellen dat ik ook zou moeten helpen met het enten van het Mexicaanse griepvaccin. Natuurlijk doe ik dat. Ik vind het heel goed dat mensen zich laten inenten tegen Mexicaanse griep.
Maar deze verpleegkundige in spe zit wel nog in dubio of ze hem zelf ook laat zetten. Ik word geacht mensen te woord te staan over de bijwerkingen van dit vaccin. Weet ik veel welke bijwerkingen die spuit heeft, dat is nu ook net de reden waarom ik nog twijfel. Maar dat kan ik natuurlijk niet tegen die patiënten zeggen. Ik zal dus terugvallen op het ministerie van volksgezondheid die het vaccin adviseert.
Aan de andere kant denk ik, toen ik een aantal jaar geleden werd ingeënt tegen meningokokken C heb ik ook geen haan horen kraaien naar de mogelijke bijwerkingen.
Maar goed, uiteraard zal ik met alle goede zorg mijn patiënten voorzien van het vaccin. Ik ben echter wel benieuwd hoe die dag gaat verlopen, hoeveel opkomst er is en hoe ik me ga redden in het vragenvuur over de bijwerkingen.
Hoe denken jullie over het uitvoeren van een verpleegkundige handeling waar je eigenlijk niet voor 100 procent achterstaat?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account