‘Werken tijdens kerst, ach het hoort erbij hè’, hoort Barbara zichzelf op verjaardagen vaak zeggen. En zo’n drama is het niet, in tegendeel. ‘Juist op feestdagen iets extra’s doen voor patiënten maakt dat ik dan graag werk.’
In mijn familie zijn ze er altijd vroeg bij om over de kerstdagen te praten. Begin oktober appt mijn moeder met de vraag wat ‘we’ gaan doen. En net als elk jaar is mijn antwoord dat ik daar nog geen zinnig woord over kan zeggen. Het rooster is nog niet klaar. En áls ik moet werken weet ik nog niet welke dienst. Mijn familie moet altijd op mij wachten.
Werken met de feestdagen en de zorg gaan hand in hand. ‘Het hoort erbij hè,’ hoor ik mezelf vaak zeggen tegen mensen die heel opbeurend roepen dat ze daar écht niet aan moeten denken.
Nee, ik vind het ook niet leuk dat ik jaar in jaar uit het kerstontbijtje thuis mis. Of dat ik na een avonddienst op oudejaarsavond broodnuchter thuiskom om nog nét af te kunnen tellen naar het nieuwe jaar. Als je in de zorg werkt kun je op dit soort momenten echt een fomo-gevoel hebben. Het gevoel dat je niet dáár bent waar op dat moment het feestje is. Ook voor het gezin kan je afwezigheid op deze hoogtijdagen echt vervelend zijn. Niets gezelligs aan.
Tegelijkertijd bedenk ik dan dat patiënten er (ook) niet voor hebben gekozen om kerst buitenshuis te vieren. Ook zij hadden liever thuis onder de kerstboom een kerstdiner gekookt voor familie of vrienden. Dit maakt mij elk jaar weer nederig en relativeert mijn baalgevoel. Noem het mijn kerstgedachte.
Je zal in het ziekenhuis liggen met kerst. En dan een verpleegkundige aan je bed krijgen die uitstraalt dat ze liever thuis was gebleven. Ik vind het onze plicht om er juist met deze dagen iets van te maken! Zo verzorgen wij op onze afdeling elk jaar een kerstontbijt voor onszelf. Vaak schuiven de arts-assistenten ook aan. Veel verpleegkundigen trekken kerstsokken aan en dragen kerstballen in hun oren.
Juist iets extra’s kunnen doen voor patiënten maakt dat ik zelfs graag werk op feestdagen. Vorig jaar zat ik in de nachtdienst met oud en nieuw. Op de medium care lag een jonge vrouw met een hoge dwarslaesie. De tranen stroomden over haar wangen toen ik samen met een collega de fles Jip en Janneke champagne naast haar bed ontkurkte, 3 glazen inschonk en haar hielp met drinken.
Of je nu moet werken of vrij bent, ik wens iedereen mooie feestdagen!
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account