Kims planning was dat ze komende zomer zou diplomeren als verpleegkundige. Maar toen gooide de coronacrisis roet in het eten. Een onzekere tijd breekt aan.
Het plan was dat ik in juli 2020 zou afstuderen. Ik werkte hard om alle opdrachten voor elkaar te krijgen. Maar toen kwam de coronacrisis. Stage en school kwamen voor een deel stil te liggen. Ik zag de bui al hangen. Alles goed op orde, stages behaald, goede cijfers en dan krijg ik m’n diploma alsnog niet?? De onzekerheid maakte me onrustig.
Precies op dat moment kreeg ik een pushbericht van de NOS: ‘Opnieuw 130 doden door corona.’ BAM. Die kwam binnen. Ik voelde me onmiddellijk schuldig. Er lagen nog zoveel mensen te vechten voor hun leven en ik maakte me druk over het feit dat ik door corona misschien niet op de geplande datum mijn diploma kreeg. Ik besefte dat de hele maatschappij nadelen ervaart door deze crisis, dus ik ook. Ik probeerde me er maar bij neer te leggen.
Inmiddels is er iets meer duidelijk. Ik krijg nu onderwijs op afstand. Er is niet echt les, maar wekelijks een online ontmoetingsmoment ingelast voor onze vragen. Zo is er toch een moment om al mijn klasgenoten te zien, al is het wel anders dan in het echt. Maar het heeft wel wat, met z’n allen beeldbellen. En dan stiekem foto’s maken van elkaar als iemand net heel gefocust kijkt, hilarisch.
Verder doet mijn school er alles aan om ons als vierdejaars volgens planning te laten afstuderen. Eerst moet ik zoveel mogelijk op de reguliere manier proberen af te ronden. Als dat niet lukt door de huidige situatie, doordat mijn stage bijvoorbeeld deels stil is komen te liggen, moet ik bewijsmateriaal verzamelen waarmee ik aantoon dat ik wel aan bepaalde voorwaarden voldoe. Ik heb er alle vertrouwen in dat me dit wel gaat lukken.
Wat wel lastig is, is dat ik nu naast mijn stage niet mag werken bij mijn bijbaan in de thuiszorg. Het risico dat ik corona van instelling naar instelling overdraag is te groot. Heel begrijpelijk, maar het geeft soms een machteloos gevoel. Ik zit thuis terwijl ik weet dat ze me in de thuiszorg ook hard kunnen gebruiken.
Kortom: we zitten als studenten, net als heel Nederland, in een erg onzekere situatie. Maar gelukkig lijkt mijn diploma niet in gevaar te komen, waar ik eerst heel bang voor was. Ik ben trots op mijn docenten en klasgenoten, en hoe we samen deze bizarre situatie doorkomen. Ik hoop dat we in juli samen kunnen zeggen ‘het is ons gelukt’, en dat we elkaar in goede gezondheid mogen begroeten bij de diploma uitreiking!
Ben jij ook student? In hoeverre beïnvloedt de coronacrisis jouw opleiding? Loop je momenteel stage, of juist niet? En is de begeleiding dan ook anders? Ik ben erg benieuwd naar je reactie.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account