Vorige week publiceerde de stichting Het Potentieel Pakken een rapport over de contractgrootte in de zorg en de wensen daarover van zorgverleners. De belangrijkste conclusie: werkgevers én werknemers moeten meer praten over contractuitbreiding. Nursing vroeg oprichter en voorzitter van de stichting Wieteke Graven wat dit voor verpleegkundigen betekent.
(Meer) werken in de thuiszorg begint bij goede routes, oftewel volledig gevulde routes. Dit is niet te garanderen. Als je een paar clienten minder heb, ga je min uren opbouwen. In het ziekenhuis maakt het niet uit, 1 of een paar patienten minder. Pas als dit gelijkgesteld is, kan je verder praten over echte verbeteringen.
We moeten acreditatiepunten gaan halen, heel wat uur per jaar. Niemand vertelt in wiens tijd dit allemaal moet plaatsvinden.
Dit zijn voor mij afwegingen om niet meer maar juist minder te gaan werken.
Door alle druk in de zorg werken we al meer dan we willen om de boel draaiend te houden ! Echt een bureau oplossing..ik denk dat iedereen echt wel weet hoeveel uur je wil werken daar hoeft niet nog meer druk bij. Mooie manier om een probleem te verleggen en vooral de verantwoording voor de ontstane situatie weg te halen waar die hoort, het kabinet .
Bovenstaand artikel is wel lastig te rijmen met het bericht vandaag op nos.nl waarin steeds meer bedrijven hun medewerkers minder willen laten werken voor hetzelfde salaris (https://nos.nl/artikel/2324480-een-dag-korter-werken-voor-hetzelfde-geld-proef-valt-in-de-smaak.html), voor meer energie en minder burn-out klachten. Ik heb niet het idee dat zorginstellingen het zoveel beter doen op gebied van burn-out dan commerciële bedrijven, dus waarom verpleegkundigen dan wel stimutom meer te gaan werken?
Zelf heb ik nooit meer gewerkt dan 32 uur, omdat door de wisselende diensten mijn rooster anders erg ongunstig werd. Herstellen van bijv. nachtdiensten kost mij tijd en die tijd is helaas vrije tijd.