De Dag van de Verpleging. De een verorbert met smaak het gebakje van de baas, de ander fronst de wenkbrauwen en denkt er het hare of zijne van. Voor velen staat de dag gelijk aan zoete fenomenen als moederdag of vaderdag. ‘Leuk dat je eraan denkt, maar het had niet gehoeven.’ Wat betekent het dan nog, die Dag van de Verpleging?
Officieel vieren we gewoon de geboortedag van Florence Nightingale. Maar zo gewoon is het echt niet. Het internationale thema van dit jaar is Nurses: a force for change. Beroepsorganisatie V&VN vertaalde het in: Krachtig in verandering, vitaal voor gezondheid. Hoewel dat misschien een beetje hol klinkt, is het – als je de geschiedenis van de verpleging een beetje kent – wel mooi.
Nannie Wiegman, directeur van het Florence Nightingale Instituut (FNI), kan daarover meepraten. In het interview in Nursing mei vertelt zij trots over de lancering van het nieuwe virtuele museum, maar gaat zij ook in op de ontwikkeling van het vak. ‘Het is belangrijk om de vrouwen te kennen die zich sterk hebben gemaakt voor ons vak’, zegt zij. En die verpleegkundigen (m/v) hebben we nog steeds hard nodig, want we zijn er nog lang niet. De verpleegkundige mag nog meer zichtbaar worden en voorop lopen. Gezien de huidige ontwikkelingen, zoals de veranderingen met betrekking tot de langdurige zorg en de discussie rond de beroepsprofielen, zal het vak in rap tempo evolueren. Dat vraagt om a force for change. Sta hier bij stil op 12 mei. Het is een memorabele dag.
Ook memorabel was de blog van longarts Sander de Hosson waarin hij een ode bracht aan een verpleegkundige. De blog is inmiddels bijna 50.000 keer gelezen. Een prachtig verhaal van een verpleegkundige die zich met hart en ziel inzette voor haar stervende patiënt. Dat is ook kracht. Nursing vond deze blog erg inspirerend en we deden een oproep of ook andere mensen, zeker voor de Dag van de Verpleging, een ode wilden brengen aan een bijzondere verpleegkundige. Het resultaat vind je in het dossier Dag van de Verpleging, en in de prachtige portrettenreeks in Nursing mei.
Het zijn verpleegkundigen die voorop dúrven lopen. Verpleegkundigen die een dikke zoen verdienen, een taartje, een bedankje, een bloemetje, een complimentje. Want het is niet altijd makkelijk om het verschil te kunnen maken. Zeker niet in tijden van onzekerheid en verandering, bijvoorbeeld als je baan op de tocht staat, of als je de eindjes aan elkaar moet knopen omdat je steeds in de flexpool werkt. Maar zoals cao-onderhandelaar bij Abvakabo FNV, Elise Merlijn het zegt: ‘Verpleegkundigen blijven altijd nodig… blijf hoop houden en geef het niet op.’ Een dikke Nursing-zoen dus voor al die verpleegkundigen die zich dagelijks inzetten voor hun patiënten of cliënten. Speciaal voor de Dag van de Verpleging. Een beetje zoet misschien, zo’n Nursing-zoen. En nee, het had zeker niet gehoeven?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account