Blog Ingrid: Jong dementerende verdwaalt tijdens vakantie

De laatste tijd gaat het niet zo goed met zijn vrouw. Er is een fase van enorme onrust. Die uit zich in nachtelijke onrust, veel bevestiging bij haar echtgenoot zoeken en op momenten gaat mevrouw de deur uit zonder dat meneer hier erg in heeft. Wanneer meneer op een nacht lekker ligt te slapen schrikt hij wakker en merkt dat zijn vrouw niet naast hem ligt. Ook beneden treft hij haar niet aan. Hij kleedt zich snel aan en merkt dat ze via de achterdeur verdwenen is. Na een zoektocht van ruim anderhalf uur staat hij op het punt om het alarmnummer te bellen. Maar gelukkig komt ze op dat moment uit zichzelf weer naar huis gelopen. Dit is een van de vele dwaalmomenten van mevrouw. In navolging van deze dwaalacties heeft meneer voorzorgsmaatregelen getroffen om te voorkomen dat ze nogmaals aan zijn aandacht ontschiet. Alle deuren gaan ‘s nachts op slot, dit lijkt goed te gaan.

Tijdens mijn huisbezoek vraag ik hoe de vakantie op Kreta is verlopen. Meneer zegt dat hij samen met het gezin genoten heeft. Vooral de dochter heeft energie op kunnen doen en genoten van het samenzijn. Ik vraag naar de nachtelijke onrust, desoriëntatie, de activiteiten die ze zoal ondernomen hebben. Gelukkig heeft de vakantie ook mevrouw goed gedaan: geen dwaalmomenten en slechts een keer ‘s nachts onrustig. Mijn angst was wellicht wat voorbarig. Maar het dwaalgedrag wat ze voor de vakantie liet zien met daarbij een vreemde omgeving tijdens de vakantie maakten dat ik wel wat beren op de weg zag. Gelukkig stond meneer hier dus een stuk onbevangener in. Hij wilde graag nog een keer met het gezin er op uit, niet te veel met de ziekte Alzheimer bezig zijn. En nu kunnen ze terugkijken op een prachtige herinnering!

Eenmaal thuis moet mevrouw wennen aan haar eigen omgeving. De nachtelijke onrust lijkt terug te komen. Het wordt steeds erger. Mevrouw klimt uit een keukenraam wanneer meneer ‘s nachts ligt te slapen. Ze struikelt over een bloempot maar dat belemmert haar nachtelijke wandeling niet. Gelukkig slaat de hond van de buren aan en vertrouwt de buurvrouw het niet. Zij vangt mevrouw op en stelt meneer ervan op de hoogte dat zijn vrouw bij haar op de bank zit. Meneer was er zo van overtuigd dat hij alles goed beveiligd had, maar dan nog weet zijn vrouw een manier te vinden om weg te lopen. Ik reik meneer opties en mogelijkheden aan, maar meneer wuift mijn adviezen weg. Het is mij duidelijk dat zowel meneer als mevrouw ieder hun eigen pad willen bewandelen en dat ik slechts mee kan lopen….