Renée stond met haar oren te klapperen toen ze op een e-health congres was. Er is al zoveel mogelijk, maar hoe komt het terecht in de praktijk?
E-health, domotica, zelfdiagnose… allemaal van die containerbegrippen waar je in de zorg tegenwoordig niet meer onderuit kunt. Al vanaf het eerste jaar krijgen we lessen over E-health in de zorg; wat het inhoudt, waar het voorkomt, wie het moet betalen… Toch bleef het voor mij altijd een beetje een abstract begrip. Wat moet je daar nou mee?
Een paar weken geleden was ik met een medestudent bij de E-health Experience in de Jaarbeurs in Utrecht. Hier werden onder andere de nieuwste high-tech gadgets tentoongesteld. Er ging een wereld voor mij open met wat er allemaal mogelijk is. Kleine ‘videoschermpjes’ die simuleren dat je als patiënt in een andere ruimte bent, 3D-ervaringen voor dementerende ouderen zodat ze virtueel in de buitenlucht kunnen paardrijden, ga zo maar door.

Verpleegkundigen hebben nog weinig interesse in wat e-health te bieden heeft op het gebied van kwaliteitsverbetering en kostenbesparing. Dat zegt Ulco de Boer van V&VN >>>
Ik miste echter antwoord op de vraag hoe e-health nou echt als interventie gebruikt kan worden. Hoe kunnen we de techniek echt implementeren in de zorg? Aan het einde van die dag bleek dat bijna alle aanwezigen e-health een logische ontwikkeling vinden, maar willen we er allemaal wel al aan geloven? Het betekent dat je als verpleegkundige op een andere manier je werk moet doen. We moeten naar een omgeving waar e-health niet meer wordt gezien als doel op zich, maar als middel voor een betere zorg.
Een voorbeeldje in de praktijk waar e-health al als middel wordt gebruikt, misschien herken je het wel: Wat zeg je tegen die patiënt die bij het opnamegesprek een vraag begint met: “Maar ik heb op internet gelezen dat…” Waarschijnlijk zoiets als: “Ja, meneer… maar we kunnen niet alles geloven wat op internet staat. Dokter Google heeft niet altijd gelijk.”
Eigenlijk vind ik mezelf dan een beetje hypocriet, want zodra ik ergens last van heb, zoek ik het op internet op. Het moet echt vervelend zijn, wil ik een afspraak maken bij de huisarts. Het liefst kom ik eens in het jaar met drie opgespaarde vragen tegelijk.
En voor mezelf zou ik het dan best handig vinden als je een app kunt downloaden die jouw klacht beter analyseert dan de gemiddelde huisarts, zoals die app voor dermatologische afwijkingen link?. Maar ja, dan gaan we allemaal aan zelf-diagnose doen. En is dat wel de bedoeling? Ingewikkeld!

Wie zijn nou conservatiever als het om technologische ontwikkelingen gaat? Artsen of verpleegkundigen? Lees meer>>>
Terug naar de patiënt. Hij heeft e-health ingezet als middel, maar ik als verpleegkundige kan dit ‘afkeuren’. Wie moet er eigenlijk met e-health beginnen? Is dat de patiënt, de instelling, of de verpleegkundestudent met haar vooruitstrevende en innoverende blik? Ik wou dat dokter Google daar een antwoord op had.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account