Infectiepreventie: 4 vragen over MRSA

De infectiepreventie in ziekenhuizen kan beter, blijkt uit onderzoek van de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Welke maatregelen neem je als micro-organismen opduiken? Nursing zet op een rij wat je moet weten over: MRSA.

Wat is het?

De methicillineresistente Staphylococcus aureus (MRSA) is een stafylokok die ongevoelig is geworden voor de gebruikelijke antibiotica. De bacterie is moeilijk te bestrijden en kan veel schade aanrichten, zoals ontstekingen en schade aan vitale organen. In principe kan iedereen besmet raken, maar patiënten met verminderde weerstand lopen meer risico. Klachten variëren van een botontsteking, steenpuisten of wondinfecties tot sepsis en pneumonie. Nederland heeft samen met Noorwegen en Zweden de laagste MRSA-prevalentie van Europa, met ongeveer 1500 besmettingen in ziekenhuizen per jaar. Dat aantal is de laatste twee jaar gelijk gebleven. In Nederlandse verpleeghuizen komt MRSA sporadisch voor.

Hoe raak je besmet?

Besmetting vindt vooral plaats door huidcontact, meestal via de handen. Maar de bacterie kan zich ook via de lucht verspreiden (door huidschilfers, hoesten of niezen) en nestelt zich in onder andere in vezels van beddengoed, gordijnen en kleding, en op vloeren, muren en wastafelkranen.

Wie lopen vooral risico?

Zuigelingen, ernstig zieken, ouderen, patiënten met huiddefecten (eczeem, wonden, hechtingen) en patiënten met een verminderde weerstand door medicijngebruik of door een bacteriële of virusinfectie. Ook patiënten met een katheter of infuus lopen meer risico.

Welke (voorzorgs)maatregelen neem je bij de patiënt?

Bij bewezen MRSA-dragerschap (categorie 1) of een verhoogd risico hierop (categorie 2, bijvoorbeeld patiënten uit een buitenlands ziekenhuis of mensen die contact hebben met varkens of vleeskalveren) geldt strikte isolatie op een eenpersoonskamer met sluis en luchtbehandeling. Als er meerdere MRSA-patiënten op één afdeling liggen, is cohortverpleging een optie. Zowel zorgverleners als bezoekers moeten een chirurgisch mondneusmasker, disposable muts, niet-steriele handschoenen en een isolatieschort dragen. De disposables gooi je direct na gebruik weg en je handen desinfecteer je met handalcohol. Verpleegkundigen met eczeem of psoriasis mogen niet in contact komen met de patiënt, huidbeschadigingen vergroten immers de kans op dragerschap. De WIP-richtlijn MRSA ziekenhuis adviseert verder de patiënt met een klein vast team van verpleegkundigen te verzorgen, om de kans op verspreiding van de bacterie te beperken.