Verzorgende ig schrijft dichtbundel over dementie

Hoe kwam je tot het schrijven van deze dichtbundel?

‘Dichten is een hobby van me. Ik schreef altijd al graag gedichten over allerlei onderwerpen: van Ajax tot gedichten over levensvragen, van sinterklaasgedichten tot gedichten over dementie. Ik werk ruim twintig jaar in de zorg, dus kom veel dingen tegen waar ik inspiratie bij krijg.’

Waarom is dementie zo inspirerend?

‘Je kunt zoveel leren van mensen met dementie. Als ik met ze naar buiten ga, hebben ze enorm oog voor detail. Dat vind ik prachtig. Het is voor familie vaak moeilijk om te zien wat hun naaste allemaal niet meer kan. Ik kijk naar wat ze wél kunnen en zie de schoonheid ervan: een verwarde bewoner kalm zien worden als ze je gezicht zien, de gesprekjes over hun ziekte als ze even helder zijn, hoe blij ze kunnen worden van een bloem, de dankbaarheid als je ze in bed heb gelegd… Als verzorgende is het een interessant avontuur om met mensen met dementie te werken. Als ik eens vijf minuten in hun hoofd kon kijken. Hoe langer ik met deze doelgroep werk, des te minder ik ervan begrijp. Elke dag is anders, en dat maakt het leuk.’

Ontroerend: verzorgenden delen hun mooiste ervaring met hun cliënt met dementie. Naar anekdotes >>

Komen alleen de mooie kanten van dementie naar voren in deze bundel?

‘Nee, alle facetten die met dementie te maken hebben, worden belicht: dus ook het decorumverlies, de angst van de cliënt met dementie om gek te worden en de nachtelijke onrust.’

Wat is je favoriete gedicht?

‘In één gedicht omschrijft een berg die smelt, wat staat voor het leven van iemand met dementie, dat steeds meer afkalft. Dat gedicht raakt mensen heel erg. Dat vind ik mooi.’ (klik hier om dat gedicht te lezen)

Hoe vaak schrijf je de gedichten?

‘Dat verschilt: soms schrijf ik er drie achter elkaar, soms twee weken niks. Ik loop altijd op mijn werk met een schrijfboekje in mijn zak, zodat alles waar ik inspiratie bij krijg, meteen kan opschrijven.’

De dichtbundel ‘Eenzaam, maar niet alleen’  is online te koop bij ZorgAccent voor € 10. Een deel van de opbrengst gaat naar Alzheimercafé’s. Klik hier om te bestellen >>

Voor wie is deze dichtbundel bedoeld?

‘Eigenlijk voor iedereen. Als je het nieuws kijkt, en verpleeghuizen met mensen met dementie komen aan bod, dan zie je altijd dezelfde beelden: kale, deprimerende gangen, dwalende mensen, een triest cellomuziekje op de achtergrond. Ik hoop hiermee ook de mooie kant van dementie te kunnen laten zien, waardoor het taboe er een beetje vanaf gaat. Daarnaast kan het mantelzorgers en mensen met dementie tot steun zijn, omdat ze dingen herkennen of troost vinden in de gedichten.’

Wil je verzorgenden ook een boodschap meegeven?

‘Ik vind dat verzorgenden veel trotser op hun beroep mogen zijn, en dit meer mogen uitdragen. Het is irritant als mensen op een verjaardag tegen je zeggen: “Oh je werkt in de zorg, dan ben je de hele dag billen aan het afvegen”, dat is natuurlijk niet zo. Verzorgende zijn is zo’n mooi beroep, en dat mag de hele wereld weten. Werken in de dementiezorg is voor mij zwaar, maar tegelijkertijd ook ontzettend mooi. Het hoort bij mij, ik zou niet zonder kunnen.’

Tijdschrift voor Verzorgenden (TvV) mag drie exemplaren van de dichtbundel verloten. Wil je hier kans op maken? Stuur dan een mailtje (het liefst met je grappigste ervaring met een cliënt) naar redactie.tvv@bsl.nl. Deze anekdotes kunnen geplaatst worden op deze website, of in TvV.