Wat werksfeer met je doet

Alleen eten, omdat rook-collega’s samen de buitenlucht verkiezen. Tja, ik snap dat het sigaretje trekt. Maar snappen zij ook dat het alléén zo eenzaam eet? Of wat dacht je van een alles overheersende collega, waar je maar niet omheen kunt. Als zij blij is, is het team dat ook. Maar ze is zo weinig blij. Ken je zo iemand? Of mensen die zuchten als je om een ‘tilletje’ vraagt. En collega’s die alléén maar over de tandjes van hun kindjes kletsen. 

Ik moet toegeven: ik heb niet veel te klagen. Ik heb een ‘longfamilie’. Met hier en daar een gekke tante, chagrijnig nichtje of verstrooide oom, dat wel. Maar warm. Als ik verdrietig ben, wordt dat gezien en zo mogelijk opgelost. Misschien bén ik de alles overheersende kindergebitjes kletsende sfeerverpester, maar ík heb nergens last van!

In mijn team gaan mensen huilen als ze weggaan. Mijn team weerhoudt je van solliciteren. Mijn collega’s sturen kaartjes en zetten aan het begin van hun nachtdienst thee voor de vermoeide late diensten. En ja, mijn collega’s maken ook áltijd nét die láátste washandjes en thermometerdopjes op voor ík kom. Maar met een broer of zus heb je toch ook altijd woorden over tandpastadoppen en waar de grens ligt van de auto-achterbank?

Ach, soms zit ik in één week tijd bij drie verschillende collega’s thuis. Tot manlief klaagt (‘Zie je die mensen nog niet genoeg?!’) En soms komen ze me even mijn neus uit.

En, hoe staat het met de sfeer op jóuw afdeling?