De Monitor besteedde zondagavond aandacht aan de tekorten in de wijkverpleging en liet onder andere Evelyn aan het woord tijdens haar dienst. ‘Werken is een race tegen de klok. Ik moet continu collega’s bellen of zij nog meer overuren willen maken, zodat we voldoende zorgmomenten kunnen bieden aan cliënten’, zegt zij in de uitzending. ‘En dat zijn collega’s die maximaal staan volgepland. Mensen gaan eraan onderdoor; we blijven zo zelf de problemen steeds maar oplossen maar dat gaat bijna niet meer. De gevolgen van de tekorten worden nu echt zichtbaar, ook bij cliënten. Ik zie cliënten vallen omdat ze niet de zorg krijgen die ze nodig hebben’.
Indiceren
In de uitzending komt ook de werkgever van Evelyn aan het woord over de tekortschietende tarieven in de zorg. De Monitor besteedt daarnaast aandacht aan de opleidingseisen van wijkverpleegkundigen: een verpleegkundige in de wijk schetst hoe zij haar enige collega met een hbo-diploma moet belasten met indiceren, terwijl zij daar zelf ook prima toe in staat zegt te zijn. ‘Om zelf te mogen indiceren, moet ik eerst weer drie jaar naar school’, zegt zij tegen de presentator.
Kopzorgen
Evelyn schreef in haar meest recente blog voor Nursing over een cliënt die opgenomen moest worden in verband met achteruitgang: ‘De WLZ-indicatie werd gelukkig snel afgegeven zodat hij op de wachtlijst kon. Maar toen ik mijn berekeningsformule voor overbruggingszorg invulde zag ik rode cijfers. Ik kon de huidige ingezette hulp, huishoudelijke en persoonlijke verzorging niet uit het budget leveren. Daar waren mijn kopzorgen weer. Als wijkverpleegkundige heb ik de regie in handen, bepalen wat écht nodig is en dan…. kan ik het niet inzetten. Weer kopzorgen.’
Kijk de uitzending van De Monitor van 29 oktober 2017 hier terug.
