Verzorgenden delen mooiste kerstherinnering

Verzorgende Conny: ‘Het was een mooie zomerdag toen ik op mijn afdeling een oproep kreeg van een cliënt. Bij binnenkomst in haar appartement zag ik tot mijn verbijstering een kerstboom staan, die bijna helemaal opgetuigd was. Ik begreep er helemaal niets van. Deze cliënt was beslist niet verward of lijdend aan dementie. Met zweetdruppels op haar voorhoofd vroeg zij of ik de boom mooi vond. Ze vertelde aan één stuk door dat ze blij was dat ze een kunstboom had. En dat ze erg haar best had gedaan om hem mooi op te tuigen, maar dat ze te klein was om de piek erop te zetten. Daarom had ze op de bel gedrukt voor hulp hiervoor. Ze had er het warm van gekregen, het was een heel werk geweest. Nog steeds kon ik mijn ogen niet geloven. Ineens ging ze zitten met een grote zucht: “Je denkt zeker dat ik gek geworden ben, hè? Nou maak je geen zorgen, ik heb ze alle zeven nog hoor. Ik weet heel goed dat het nog lang geen winter is, en geen kerstmis. Maar weet je, mijn broer komt uit Canada over. Ik heb hem al twintig jaar niet meer gezien. De laatste keer dat wij elkaar zagen hebben wij beloofd om nog één keer samen kerstmis te vieren. Maar het is er helaas nooit meer van gekomen. Mijn broer is vier jaar ouder en wilde perse nu komen omdat zijn dokter hem verteld heeft dat hij het niet lang meer maakt…” Ineens begon ze te huilen. Ik ging naast haar zitten en pakte haar hand vast. “Kijk”, zei ze, “ik wil hem verrassen. Hoe dan ook, ik ga er voor zorgen dat onze belofte uitkomt. Dus daarom tuig ik de boom op, en mijn dochter zal voor de hapjes zorgen. Zo kunnen wij toch nog onze laatste kerstmis vieren…”’

Verzorgende Danielle: ‘We hadden een bewoonster die graag haar kerststal ieder jaar in de gezamenlijke huiskamer wilde hebben. Geen probleem natuurlijk, dus we zetten de stal daar neer. Iedereen vond hem erg mooi, maar mevrouw zelf vond de opstelling niet kloppen. De donkere koning mocht niet in de stal , maar moest bij de herders… Iedere keer als ze langs de stal kwam in haar rolstoel, dan verzette zij de beelden zoals zij vond dat het hoorde. Als mevrouw weg was, zetten wij vervolgens de beelden weer op zijn plek, om de lieve vrede te bewaren onder de overige bewoners. Dit is jaren geleden, maar elke kerst komt deze herinnering weer naar boven.’

Verzorgende Marieke:  ‘Een dementerende cliënt was vroeger dominee. Toen we een keer een levensgrote kerststal hadden, ging hij spontaan Jozef en Maria aan elkaar uithuwelijken.’

Verzorgende Jowella: ‘Een cliënt die mij een koekje in de vorm van een hartje gaf en mij vertelde dat ik haar hartendief was. Superlief!’

Verzorgende Renée: ‘Een dementerende dame die de hele nacht om niets belde, tig keer haar bed onder had geplast en agressief was, pakte om half zeven ’s ochtends  mijn hand… ik probeerde hem weg te trekken, maar ze was  te sterk. Toen drukte ze er een dikke zoen op, en keek ze me stralend aan: “Een gezegende kerst, zuster!” Ik was meteen alle frustraties van die nacht kwijt.’

Verzorgende Coreina: ‘Vijfentwintig jaar geleden woonde ik in de zusterflat en moest ik met kerst  werken. Een echtgenote van een cliënt vond het  sneu dat ik dan alleen in de flat zou zijn na m’n werk en nodigde mij uit op eerste kerstdag bij haar thuis. Ze is Indische, dus daar zat ik: tussen al haar familie aan de Indische rijsttafel! Een herinnering om nooit te vergeten.’

Verzorgende Karin: ‘Voor mijn opleiding bejaardenverzorging, twintig jaar geleden, liep ik stage op de gesloten afdeling in een zorgcentrum. De activiteitenbegeleiders hadden in privétijd dennenappels gezocht en bedacht dat het kleuren ervan een leuke bezigheid zou zijn voor de dementerende bewoners. Met de dennenappels zouden we vervolgens de kerstboom versieren. Ik zette mijn cliënt aan tafel en leg haar uit wat de bedoeling is vandaag. Ze luistert aandachtig, kijkt mij aan en zegt: “Ben jij bedonderd, je gaat die dingen zelf maar kleuren. Ik ben geen kleuter! Je koopt je ballen maar gewoon in de winkel.”’

Deze herinneringen staan in het nieuwste nummer van Tijdschrift voor Verzorgenden (TvV). Lees deze maand ook in TvV over de fijne kneepjes van het oogdruppelen, klinische les: middelen en maatregelen en wat mantelzorgers wel en niet mogen. Meer info >>