9 vragen over het gebruik van de HoloLens in de praktijk

1. Wat is de HoloLens precies?

‘Dat is een augmented reality bril – een soort combinatie tussen Google Glass en een virtual reality-bril. In tegenstelling tot een virtual reality bril – waarbij je in een virtuele, dus ‘nepwereld’ komt – kunnen dragers van de Hololens de echte wereld nog steeds zien. Hieraan kun je bovendien hologrammen of plaatjes toevoegen, die je met handbewegingen kunt besturen.’

2. Hoe kwamen jullie binnen de instelling aan die bril, zo’n ding is toch heel duur?

‘Dat klopt, de bril kost zo’n drieduizend euro. Tot voor kort was er in Nederland maar één persoon met zo’n HoloLens, hij zat in mei vorig jaar bij De Wereld Draait Door. Vlak daarna kwam hij de bril bij ons presenteren aan een kleine groep medewerkers – onder wie ikzelf. Tijdens die bijeenkomst hebben we de bril op gehad en met z’n allen gebrainstormd over praktische toepassingen ervan.’ 

Zie ook: ‘Google Glass in de wondzorg heeft meerwaarde’

3. Wat voor ideeën kwamen er uit die brainstorm?

‘Daar kwamen zoveel ideeën uit, dat de instelling in ieder geval besloot zelf ook zo’n bril aan te schaffen, samen met gezondheidscentrum Kersenboogerd in Hoorn. Eén van de ideeën uit de brainstorm is daar verder uitgewerkt: een valpreventieprogramma voor ouderen.’

4. Dat betekent dus dat de Hololens wordt ingezet bij ouderen met een verhoogd valrisico – hoe dan?

‘Dankzij de bril oefenen ouderen hun balans en spierkracht, maar ook hun cognitieve functies door verschillende objecten, zoals ballen of ballonnen, op te vangen of juist te ontwijken. Ouderen kunnen zo op een leuke manier oefenen, en ze hoeven niet per se naar buiten of naar een oefenruimte, maar kunnen dat thuis doen. Dat voelt voor hen een stuk veiliger. Het gebruik van de HoloLens bij valpreventie is nog niet officieel onderdeel van de therapie, het ligt nu eerst ter beoordeling bij de Medisch Ethische Toetsingscommissie.’

5. En verder?

‘Daarna hebben we een tour gemaakt langs 15 Omringlocaties binnen zes weken,  om zoveel mogelijk medewerkers kennis te laten maken met de Hololens en hen mee te laten denken over de toepasbaarheid binnen de zorg. Collega’s zijn hier heel enthousiast van geworden over het toepassen van technologie in de zorg.’

6. Hoe reageren cliënten op de Hololens? 

‘Ook cliënten die de Hololens mochten testen, waren heel enthousiast. Er is bij ons een oud-professor in de sterrenkunde, hij is nu 96 jaar. Op de HoloLens zit een app waarmee je het heelal kunt zien, die hebben we hem laten zien. Hij was zo enthousiast, hij begon van alles aan te wijzen en te benoemen. Wat gezegd wordt over ouderen en techniek, dat je daar niet aan moet beginnen, hoeft dus echt niet waar te zijn. Je biedt mensen echt een ervaring.’

7. Welke verpleegkundige toepassingen zie jij nog meer voor de Hololens?

‘Toen ik de bril voor het eerst op had, dacht ik in eerste instantie aan scholing. We racen nu als GVP-team de hele regio door om bepaalde handelingen te verrichten, maar hoe handig zou het zijn als een verpleegkundige die een morfinepomp wil aansluiten de Hololens opzet, en we haar op afstand instructies kunnen geven terwijl ze de handeling uitvoert? Of bij zwachtelen bijvoorbeeld, als iemand dat niet zo vaak doet, de Hololens opzet, kunnen wij van een afstandje instructies geven. Je hebt dan als drager niet het idee dat er iemand op je vingers zit te kijken, maar er kan toch iemand ingrijpen of tips geven.’

    
Monique tijdens het testen van de Hololens

8. Zitten er ook nadelen aan?

‘We hebben gemerkt dat de Hololens in de huidige vorm nog niet zo geschikt voor het meekijken bij het werk van de verpleegkundige. Het voorbeeld dat ik gaf over het zwachtelen, lukt bijvoorbeeld niet omdat de afstand tussen hoofd en handen te kort is voor de Hololens. Je krijgt de handelingen niet goed in beeld, omdat deze buiten het bereik van de camera’s vallen. Google Glass zou een alternatief kunnen zijn, maar daar zitten ook weer nadelen aan, de bediening daarvan is wat ingewikkelder. Facetime is ook nog een optie. Maarja, je kunt je iPhone tijdens het werk niet in je hand houden. Ik ben nu dus letterlijk met de naaimachine aan de slag om iets te knutselen waarmee we ‘m kunnen ophangen. Verder zijn er nogal wat kosten aan het gebruik van de Hololens, alleen al de aanschaf, maar ook de software. Je zorginstelling moet dus wel bereid zijn om te investeren.’ 

9. En is hij al dat geld waard?

‘Zeker. De grootste winst bij een project als dit, is de tijd en het enthousiasme van de collega’s. Er wordt nagedacht over mogelijkheden en het gebruik van domotica in de zorg. En dat is toch de eerste stap; de kansen en meerwaarde zien en ervaren.  Door alle mooie ideeën die er naar voren zijn gekomen bij de brainstorm, wellicht niet allemaal goed toepasbaar voor de Hololens, is er wel iets in gang gezet: namelijk het onderzoeken hoe we  deze doelen op een andere manier kunnen bereiken!’