‘Even de gedragsdeskundige raadplegen via Google Glass’

Eveline Peereboom kreeg anderhalf jaar geleden de taak om uit te zoeken of Argos Zorggroep haar zorg kon verbeteren met Google Glass, een zogenaamde ‘smartbril’. Het begon met het coachen van een echtpaar bij het zelf verzorgen van een stoma. Na een poosje kwam Peereboom op het idee om de Glass ook te gebruiken bij het begeleiden van gedragsproblematiek. Nursing vroeg haar hoe dit werkt.

Wat is Google Glass ook alweer?

‘Het is een draagbare computer in de vorm van een bril, met een cameraatje en een microfoontje erin. De drager kan via een beveiligde verbinding met de bril inbellen op een van onze iPads. Ik hoor en zie dan wat de drager van de bril hoort en ziet. Ondertussen heeft de drager de handen vrij om een handeling uit te voeren.’

Hoe gebruiken jullie het bij gedragsproblemen?

‘Een collega of mantelzorger zet de bril op en belt in. Dat kan 24 uur per dag, maar meestal maken we een afspraak. Daarna kijk ik mee, vaak samen met een gedragsdeskundige. We bekijken wat het ongewenste gedrag triggert en dan geven we direct feedback. Soms is het echt van: ‘Doe even een stap naar achter’, of: ‘Ga eerst maar samen thee drinken’.  Het komt ook voor dat we het geluid uitzetten en alleen observeren. We geven dan achteraf coaching over de situatie.’

Net zoiets als Google Glass maar dan anders: de HoloLens.
Lees meer.

Mantelzorgers gebruiken de bril dus ook?

‘Ja, alhoewel ze er helaas nog niet voor in de rij staan. Dat komt denk ik grotendeels door de leeftijd: vaak zijn het de partners van thuiswonende tachtigplussers. Maar ik begeleid bijvoorbeeld een dame die een echtgenoot heeft met Korsakov. Door die ziekte krijgt zij veel te maken met agitatie of conflicten. Zij weet in theorie wel dat ze beter niet kan ingaan op felle discussies, maar dat is niet altijd even makkelijk. Via Google Glass kan ik haar daarin coachen. Zo voelt zij zich gesteund op de momenten dat zij daar behoefte aan heeft.’

Vinden cliënten dat niet raar? Dat ze ineens gefilmd worden tijdens een gesprek?

‘Nee, ik merk dat zij dit niet zo ervaren. In het begin maken ze er nog wel eens een opmerking over: “Oh meid, je hebt die bril op”. Maar na een paar keer zien ze het niet meer. 

Hoe garanderen jullie de veiligheid en privacy van patiënten die jullie op deze manier filmen?

‘We gebruiken de Glass alleen bij cliënten die wij geschikt vinden en die hiervoor toestemming geven. Elke keer als we de bril gebruiken, melden we wanneer ‘ie aanstaat en wie er meekijkt. Verder slaan we niets op. Cliënten vragen wel eens of we de beelden ergens laten zien, bijvoorbeeld in een collegezaal, maar dat kan dus niet. We werken alleen met live-verbindingen.’

Vind je Google Glass een verbetering voor de zorg die jullie bieden?

‘Absoluut. De gedragsdeskundige die anders een keer in de zes weken langskomt, kan af en toe even vijf minuutjes meekijken met een cliënt. En ze hoeft niet te adviseren op basis van verhalen. Ze ziet zelf wat er gebeurt. We hebben er nog geen wetenschappelijk bewijs voor, maar mijn gevoel zegt dat het meerwaarde biedt.’

Er gaat vast ook wel eens iets mis?

‘Tja, zo’n Google Glass blijft een heel hip technologisch iets. En dat werkt niet zonder internetverbinding. Collega’s kunnen mobiele wifi-kastjes meenemen, of we rusten de mantelzorger ermee uit. Maar ook dan komt het voor dat je geen verbinding hebt, terwijl de zorg moet doorgaan. Dan gaat er iemand heen, of je verzet de afspraak.’

Op de website van Argos Zorggroep lees je meer over de ervaringen met Google Glass.

‘Google Glass in de wondzorg heeft meerwaarde’
Met behulp van de Google Glass maakt de verpleegkundige in de wijk live verbinding met een wondconsulent in het ziekenhuis.
Wat leerden thuiszorg en wondpoli van elkaar? >>