Het tekort aan personeel in de thuiszorg en de grote hoeveelheid zorgaanbieders maakt dat cliënten steeds minder vaak de zorg krijgen die ze zouden willen. Het gaat dan om de keuze van zorgaanbieder, vaste verpleegkundigen en voorkeurstijdstippen van zorgmomenten.
Ervaringen
In de regio’s Rotterdam en Hilversum leidt het personeelstekort ertoe dat cliënten niet per se bij hun zorgaanbieder naar keuze terecht kunnen. Volgens eerder onderzoek baseren cliënten hun keuze voor een thuiszorgaanbieder vooral op ervaringen van mede-cliënten (42 procent) en op de tijdstippen waarop een zorgaanbieder zorg kan leveren (38 procent).
Flexwerkers
Ook lopen verwijzers (transferverpleegkundigen in ziekenhuizen, huisartsen) er tegenaan dat de zoektocht naar de juiste zorgaanbieder -door het grote aanbod en de personeelstekorten – lang duurt, en dat is helemaal het geval bij complexere zorgvragen. Cliënten die aan de rand van een zorggebied wonen, blijken vaak lastig plaatsbaar: een extra route inzetten is voor zorgaanbieders door de personeelstekorten vaak niet mogelijk. Zij lossen dit op met flexwerkers, tegen de wens van veel cliënten in. Een vast gezicht is voor hen een belangrijk criterium voor tevredenheid over de zorg. Wijkverpleegkundigen zelf geven ook aan dat de geleverde flex-zorg niet altijd op het niveau is dat zij zouden willen.
In- en doorstroom
Uit het onderzoek blijkt ook dat cliënten die eenmaal zorg hebben, vaak langer van die zorg gebruik moeten maken door wachtlijsten voor verpleeg- en verzorgingshuizen. Dit vermindert de instroom van nieuwe cliënten. Die instroom en de doorstroom stagneert ook door de wachttijd van zes tot acht weken voor WMO-indicaties; wijkverpleegkundigen overbruggen die wachtperiode vaak.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account