Winnende blogger Nicole: 'Ik ben best kritisch'

Waarom deed je mee aan de Blogwedstrijd?

‘Schrijven vind ik leuk en ik sta bekend als de “kritische medewerker”. Natuurlijk kun je op het werk niet alles zomaar roepen; voor mij werkt zaken van me afschrijven heel prettig. Graag wil ik collega’s, zoals verzorgenden, laten zien wat de leuke en minder leuke kanten zijn van het werken als wijkverpleegkundige. Ook schrijf ik gedichten, vooral over sterven en afscheid nemen. In 2009 heb ik in eigen beheer een dichtbundel uitgegeven, Het is de dood die niemand ontloopt. Met deze bundel hoopte ik zorgverleners en de mensen die zelf te maken hebben met de dood te ondersteunen.’

Waarover wil je bloggen?

‘Als wijkverpleegkundige kun je veel taken op je nemen. Ik zelf werk 32 uur en daarin draai ik met collega’s eenmaal per week een wijkverpleegkundig spreekuur voor cliënten en bewoners uit de wijk. Twee dagen per week rijd ik mijn eigen ronde. Verder ben ik ook wondverpleegkundige, en wordt voor dit specialisme ook door andere teams gevraagd. Verder probeer ik de relatie met de huisartsen te verbeteren en ben dus druk aan het netwerken. In mijn team bieden we veel palliatieve zorg, en daarin zou ik me graag willen specialiseren, ooit. Dit lijken me allemaal mogelijke onderwerpen voor een blog; wat gaat goed wat loopt minder? Ik ben niet de enige die tegen dingen aanloopt.’

Wat vind je mooi aan je werk?

‘Als wijkverpleegkundige sta je heel dicht bij de mensen. Soms ben je het laatste redmiddel, als de cliënt en diens partner bijvoorbeeld uitgeput zijn en niet meer weten wat ze nog kunnen doen om de situatie leefbaar te houden. Soms heb je maar één gesprek nodig om hen weer op de rit te krijgen. Dat vind ik erg mooi. Net als de dankbaarheid die je vaak terugkrijgt. Ook daarover wil ik graag schrijven. Al met al hoop ik dus te kunnen bloggen over de mensen die me blij maken en de dingen die beter kunnen.’

Wil je reageren? Registreren kan heel eenvoudig én gratis.