Herziene richtlijn spiritualiteit in de palliatieve fase beschikbaar

Waarom een richtlijn?

Patiënten in de palliatieve fase en hun naasten worden natuurlijk flink geconfronteerd met de eindigheid van het bestaan. Dit besef, maar ook de mogelijke angst voor de dood, angst voor de weg naar de dood en de gevolgen van hun ziekte, kan grote impact hebben op de mentale rust en gemoedstoestand van de patiënt. Vragen rond identiteit, de betekenis van het leven en ook thema’s als schuld en schaamte, verzoening en vergeving, hoop en wanhoop kunnen de kop opsteken en zorgen voor boosheid, frustratie of angst. Ideeën over wat als waardevol wordt ervaren, over de zin van het bestaan, maar ook over geloof kunnen in deze levensfase sterk opspelen en kunnen onder invloed van de omstandigheden afwijken van waarden en overtuigingen die eerder in het leven bestonden en houvast boden. Daarmee kunnen zingevingsvragen een grote impact hebben op de kwaliteit van leven in die laatste levensfase. Voor verpleegkundigen en andere zorgverleners kan het lastig zijn hiermee om te gaan.