Verpleegkundigen, draai niet om dood heen

Weeda beschrijft in een artikel in het NRC hoe haar man Menno onterechte hoop krijgt doordat bijvoorbeeld een cardioloog hem na een hartoperatie zei: ‘Met dit hart kun je honderd worden.’ Ook verpleegkundigen leken om de hete brij heen te draaien als Menno hen vraagt hoe lang hij baat zal hebben bij de bestraling: ‘De twee vrouwen schrokken. Ze keken elkaar aan, sprakeloos, en toen mij. O jee, zag je ze denken, hij weet niet dat hij binnen afzienbare termijn doodgaat. „Nou, eeeh, je weet nooit hoe het loopt”, zei er een. Verder kwamen ze niet. Dus zei ík maar wat.’ Volgens Weeda is het belangrijk om te weten dat een patiënt binnen afzienbare tijd kan wegvallen, zodat er tijdig en uitgebreid afscheid genomen kan worden. ‘Ik wilde niet dat hij onverwachts zou sterven.’

‘Wees eerlijk tegen de patiënt’

Kankerpatiënten gaan dood, tenminste, een grote groep. ‘En toch durfde geen enkele specialist of verpleegkundige dat tegen mijn man te zeggen.’ De journalist benadrukt dat haar pleidooi geen kritiek op artsen en verpleegkundigen is. ‘Maar ik zou ze willen aansporen eerlijk tegen een patiënt te zeggen: “U zult doodgaan. Tenzij er een wonder gebeurt en daar zou ik niet op rekenen.”‘

Hoe denk jij hier als verpleegkundige over? Vind je het lastig om patiënten hierover te woord te staan? En heb je behoefte aan meer begeleiding op dit gebied? Laat je reactie hieronder achter!