Gastblog: 'Is werken in de zorg nog leuk?'

Laatst kreeg ik de vraag wat ik voor werk deed. Toen ik vertelde dat ik op een pg-afdeling werk met dementerende ouderen, kreeg ik de volgende vragen:

‘Maar de zorg is toch helemaal niet leuk om in te werken?’ 

‘Je moet keihard werken voor weinig?’

‘En je hebt zeker wel te maken met een hoop agressie?’

 ‘En dan te denken aan die mensen die de hele dag maar zitten te wachten op het einde.’

 ‘Je ziet zeker wel een hoop trieste dingen?’ 

Na al deze vragen werd het positief afgesloten met een: ‘Nou gelukkig dat er mensen zoals jij zijn, die dat werk willen doen.’ De vraag bleef me maar bezighouden. Want vind ik de zorg nog wel leuk? De laatste tijd staat er bijna dagelijks wel iets over de zorgsector in de krant en positief kun je het niet noemen. Is het niet dat er te weinig gekwalificeerd personeel rondloopt, dan is het wel een mooie lijst met verpleeg- en verzorgingshuizen die als zwak bestempeld worden.En dan heb ik het nog niet  eens over de hoge salarissen waar de krant van vol staat. Maar waar wij, de mensen die op de werkvloer lopen, weinig van meekrijgen.

Toch hoefde ik niet lang na te denken over het antwoord. Want ja de zorg is LEUK! Natuurlijk is het hard werken, en natuurlijk vind ik het ook vervelend dat ik in plaats van mijn tijd aan een bewoner te geven, een dienst moet oplossen of een stap harder moet lopen omdat er een dienst is uitgevallen. En het is lastig als ik te maken heb met een agressieve bewoner. Natuurlijk is het niet altijd leuk om tijdens verjaardagen of belangrijke feestdagen niet bij mijn familie te kunnen zij, omdat ik dan dienst heb. En je weet ook dat je in niet in de zorg moet gaan werken voor een topsalaris.

Maar dit alles weegt echt niet op tegen de leuke dingen die er toch echt wel zijn. Dingen waar je eigenlijk niet meer echt bij stil staat. Je moet ze alleen weer even gaan zien na al die negatieve berichten die momenteel de kranten vullen. Ik denk aan een bewoner die heel verdrietig is omdat ze haar kinderen niet kan vinden, en die ik weer blij maak door even een ommetje te maken door de gang en om zo haar gedachten weer op iets fijns te brengen. Of een decubituswond die vrij ernstig is, maar mede dankzij mij weer mooi geheeld is. Of een familielid die ik een hart onder de riem heb kunnen steken. Er zijn zoveel dingen die het werk in de zorg voor mij nog wel het mooiste vak van de wereld maken. 

En ik hoop met mij voor vele andere collega’s.

Welke momenten maken voor jou dat verzorgende zijn het allermooiste beroep is? Laat hieronder je reactie achter!