Verpleegkundige Sven Kievit (33) was nog verzorgende IG toen hij zo’n 7 jaar geleden met vrienden onderweg was naar Kos. De sfeer was uitbundig. Tot hij in het vliegtuig een jongen op de grond zag liggen.
Mijn vrienden en ik hadden zin in de vakantie, biertje erbij, ook al vlogen we 7.00 uur ’s ochtends. Ik dronk zelf niet. Als zorgverlener voel ik me vaak extra verantwoordelijk en wil ik graag alert blijven.
Ik kijk bijvoorbeeld overal waar de nooduitgang is, en hoe het gaat met de mensen om me heen. En terecht, bleek al snel. Achter ons zat een gezellig groepje jongeren, een beetje luidruchtig en ook aan het bier.
Tot ik ineens een doffe klap hoorde en een van de jongens gestrekt op de grond zag liggen. Commotie alom natuurlijk. Toen bleek dat er geen dokter aan boord was, stapte ik naar voren. Ik paste de ABCDE-methode toe: stevig aanschudden, aanspreken, controle van ademhaling en luchtweg.
Het was al gauw duidelijk dat het niet om een reanimatie ging. Met wat suiker op een vinger in de wangzak checkte ik of hij kon slikken. Dat ging goed. Hij deed zijn ogen open en begon te mompelen.
Na een korte anamnese bleek dat de jongen diabetes had. Hij had zijn medicatie genomen, maar door de combinatie van bier en nauwelijks ontbijt een hypo gekregen.
![](https://www.nursing.nl/content/uploads/AM_20230510_156-2_Sven.jpg)
Na een gratis ontbijt van de crew voelde hij zich al gauw beter. Ik was blij dat ik de jongen relatief eenvoudig had kunnen helpen, het was een bevestiging dat ik voor het juiste vak gekozen had.
Ik ben inmiddels verpleegkundige, en ook burgerhulpverlener. Na de zomer start ik met de specialisatie hbo-vgg. Nee, geen specialisatie in de acute zorg voor mij, al heb ik daar dus wel affiniteit mee.
Mijn vader werkte op de ambulance, kennelijk zit dat er toch een beetje in. Maar in de ouderenzorg ben ik op dit moment helemaal op mijn plek.’
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account