Het Jeroen Bosch Ziekenhuis in ‘s Hertogenbosch voert campagne met in de hoofdrol de Verpleegkundige professional, in het kort VP. Annemiek Muilwijk, bestuurslid verpleegkundige zorg en bedrijfsleider zorgopleidingen in het Jeroen Bosch Ziekenhuis vertelt er meer over.
De verpleegkundigen op de foto zijn niet dezelfde als die in het artikel.
Foto: Arno Massee
Reader Interactions
7 reacties
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account
Proficiat Annemieke, waardevol artikel.
Discussie geeft het altijd en dat is op zichzelf al waardevol voor de positie van verpleegkundigen.
Antwoord op vraag 3: Als we de visie dan uitleggen, bijvoorbeeld in ons magazine en in een filmpje, dan is iedereen enthousiast.
Op JBZ intranet was te lezen dat niet iedereen enthousiast is.
Waarom niet?
Begrijpen of de discussie niet aan gaan omdat men merkt dat het een voldongen feit is?
Verpleegkundige, HBO-verpleegkundige, MBO-verpleegkundige, regie-verpleegkundige, cockpit-verpleegkundige, verpleegkundig-professional .. en in de praktijk doen we allemaal hetzelfde en worden aangesproken als broeder of zuster ..
Met naamsverandering krijg je geen betere vrplk, niet meer respect en niet meer erkenning .. vooral polariserend ..
Verpleegkundig Professional lijkt mij een heel goede verbetering, we worden toch vaak gezien als t hulpje van ….De uitleg en verklaring wat en hoe de invulling hiervan maakt mij gelukkig, ik ben een professional, met meerdere specialisatie en ruime ervaring. En zeker in de thuiszorg is dat moeilijk ook financieel te laten uitkomen. Je werkt toch in de zorg, oh jeetje doe jij dat ook allemaal hoor je vaak van het publiek, kan jij dat, moet dat de dokter niet doen?
We polariseren veel te veel. Terug naar A, B en Z .. en daarin eventueel specialiseren indien dit praktisch wenselijk is, zoals IC, SEH, forensisch etc ..
Iedereen zijn eigen discipline, toch als verpleegkundige moet je multifunctioneel zijn op alle gebied. Dit met je eigen dagelijkse bekommernissen, toch vriendelijk en blijven lachen naar patiënt en familie toe. Van deze laatste twee krijg je meestal respect maar daar stopt het ook.