Na een maandenlange re-integratie na covid-19 – die een verergering van haar astma uitlokte – zit verpleegkundige Maaike van Sasse van IJsselt (26) weer op haar volledige aantal uren. Dat ze eindelijk haar collega’s van de hoofd-hals afdeling van het Erasmus MC in Rotterdam weer kan helpen, doet haar goed.
Meest recente succes?
‘Volledig gere-integreerd zijn. Gedwongen thuiszitten was enorm lastig, ook omdat ik wist dat mijn collega’s 10 keer zo hard moesten werken als anders. Ik miste het contact met de patiënten en het lachen met mijn teamleden.’
Trots op?
‘Mezelf, maar minstens zoveel op de collega’s die in deze onstuimige tijden de benen uit hun lijf lopen, bijvoorbeeld op de cohortafdeling.’
Inspirator?
‘Florence Nightingale. Ook ik sta voor zeggenschap, door actief lid te zijn van de verpleegkundige raad en tijdens artsenvisites op te komen voor belangen van patiënten. Als verpleegkundigen meer zeggenschap zouden krijgen én nemen, zouden we beter worden betrokken bij implementaties. Dat is belangrijk voor de patiëntenzorg en voor het behoud van verpleegkundigen.’
Kan niet zonder?
‘Fles water, pennen en mijn scharenset.’
Belangrijkste gebeurtenis?
‘Het halen van mijn masterdiploma verplegingswetenschap, ondanks de onrustige tijd. En de knuffel die een patiënt me laatst gaf.’
Wat doe je over 5 jaar?
‘Hopelijk ben ik dan én verpleegkundige én docent, onderzoeker of beleidsmedewerker. Ik wil graag meer zeggenschap over het grotere geheel van de zorg, en tegelijk met mijn voeten in de klei blijven staan.’
Als collega’s zeggen typisch Maaike, wat bedoelen ze dan?
‘Serieus als het moet en een grappenmaker als het kan. En een open boek, aan mijn gezicht zie je een hoop.’
Wil jij jezelf of een collega aandragen voor deze rubriek? Mail dan nursing@bsl.nl o.v.v. ‘Talent’
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account