Dit schrijft Skipr.nl op basis van een brief van De Jonge aan de Tweede Kamer, over de plannen van het kabinet met betrekking tot medisch-ethische kwesties. In 2016 bleek uit onderzoek dat de groep mensen die hulp bij zelfdoding wensen omdat zij hun leven voltooid achten en geen gebruik kunnen maken van de mogelijkheden van de huidige wetgeving, waarschijnlijk klein is. Omdat verder inzicht in de grootte en kenmerken van deze groep ontbreekt, heeft dit kabinet onvoldoende informatie ‘om weloverwogen en transparant een richting te kunnen kiezen’, aldus De Jonge. Daarom komt er een onderzoek naar de omvang en omstandigheden van de groep mensen met een in hun ogen ‘voltooid leven’.
Hoe ga je om met ouderen die lijden aan een voltooid leven? Stap uit de ‘doe-stand’, adviseren deskundigen. ‘Leg het klinisch redeneren even opzij. Denk niet: hoe fiksen we dit, maar luister.’ Lees het volledige artikel.
De Jonge schrijft wel dat hij geen aanleiding ziet voor inhoudelijke veranderingen in de euthanasiewet. Hij volgt hiermee het evaluatieonderzoek naar de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding, dat ZonMw in 2017 uitbracht. De onderzoekers stellen hierin geen problemen te zien met de inhoud van de wet en stellen dat deze in zijn huidige vorm vooralsnog zonder problemen kan blijven bestaan, hoewel er op veel gebieden maatschappelijke en politieke discussie is over aspecten van de euthanasiepraktijk.
Voltooid leven, wat is dat precies en waarom hebben we daar zo’n moeite mee?
Ik opteer voor de term ” onvoltooide dood” dit komt bij mij beter in de buurt van dit onderwerp. Mensen hebben vaak erge last van het leven, van hun lijf van hun hoofd, missen geliefden, zien geen zin meer om door te gaan, enz.
Mogen ze? Ja, van mij wel, maar dan hoe moeilijk of makkelijk wil je het ze maken?
Moeten ze dan weer erg afhankelijk zijn van anderen, medisch personeel die opgeleid zijn om niet te doden.